تنها جنگنده با موتور موشک در تاریخ هوانوردی

مقدمه

Messerschmitt Me 163 Komet توسط الکساندر لیپیش طراحی شد, این جنگنده ی آلمانی که با موتور موشک(راکت) کار میکرد انقلابی در طراحی جنگنده های پر سرعت بود و همچنین کورنت تنها جنگنده ی عملیاتی در تاریخ هوانوردی تا به امروز هست که با موتور موشک کار میکند.حتی پس از جنگ جهانی دوم هم هیچ طراحی از هیچ کشوری نتوانست جنگنده ای با موتور موشک طراحی کند که قادر به پرواز کردن باشد.عملکرد این هواپیمای جنگنده در زمان خودش بی نظیر بود و یک سلاح نجومی فوق سری به حساب می آمد که تا به پرواز درامدنش هیچ کشوری اطلاعی از آن نداشت. نمونه ی اصلی که در اوایل سال 1944 به پرواز دارمد سرعتی معادل 1123 کیلومتر بر ساعت داشت که برای جنگنده ای که در آن روزگار پرواز میکرد غیرممکن به نظر میرسید. تنها 300 فروند از این نوع سوپر جنگنده ها توسط آلمان نازی ساخته شد. این نوع جنگنده های سرعتی کارنامه ی خوبی از خود بر جای نگذاشتند و در کل 16 پیروزی و 10 شکست در کارنامه ی هوایی خود دارند.البته چون این نوع جنگنده ها در سالهای پایانی جنگ ساخته و وارد میادین جنگ شدند فرصت کافی برای مهندسین نازی مهیا نشد تا عیب و ایرادات آن را اصلاح کنند.

بقیه ادامه مطلب

 

 

تاریخچه

لیپیش که از مهندسین خلاق آلمانی به حساب می آید با طراحی بی نظیر خود موفق به ساخت جنگنده ای برای نازی ها شد که در تاریخ هوانوردی تک است.کار بر روی این جنگنده اواخر دهه ی 30 آغاز شد برای به پرواز درامد این جنگنده با این سرعت و با استفاده از موتور موشک به بدنه ای مقاوم با طراحی خاص و دقیق نیاز بود.شرکت هاینکل ابتدا وارد پروژه شد اما طرحی که آنان با همکاری لیپیش به سرانجام رساندند نارساییها و ضعفهایی داشت که مهندسین هاینکل نتوانستند آن را رفع کنند سپس شرکت کوچک DFS وارد پروژه شد و این شرکت با طراحی چرخهای مخصوص مشکل فرود آمد این پرنده را حل کرد این چرخها هم طراحی خاصی داشتند هم مجهز به ترمزهای بسیار قوی بودند.اما تا وارد نشدن شرکت مسر اشمیت و همکاری مهندسین بزرگ ان با لیپیش این طرح به سرانجام نرسید.بدنه و ساختار خارجی این جنگنده اوج نبوغ مهندسین صنعت هوایی آلمان نازی را به رخ جهانیان کشید.این جنگنده ابتدا با موتور یکی از جنگنده های شرکت مسراشمیت در سال 1940 به پرواز درامد که این موتور قوی سرعت 550 کیلمتر بر ثانیه را برای جنگنده ی مذکور به ارمغان می آورد.
سرانجام در 2 اکتبر 1941 اول نمونه از این جنگنده ها با نام مسراشمیت 163 آی وی4 (Me 163A V4) به پرواز درامدن و برای شروع 8 فروند از آنها ساخته شد تا مورد زمایش قرار گیرند.این نوع جنگنده ها که به موتور HWK RII-203 مجهز بودند میتوانستند با سرعت 1004 کیلومتر بر ساعت پرواز کنند و باعث حیرت ژنرالهای آلمانی شدند.پس از موفقیت اولین نسخه و مشاهده سرعت باورنکردنی آن توسط ژنرالها بودجه ی هنگفتی به این پروژه اختصاص یافت و لیپیش آن را وارد فاز جدیدی کرد کار بر روی موتور موشک آغاز شد این موتور شباهتهای به موتور موشک V-1 داشت, کار بر روی جنگنده با موتور موشک بسیار پر خطر و طاقت فرسا بود و خیلی وقتها موتور موشک به هنگام رسیدن به سرعتهای بالا در آسمان آتش میگرفت و هواپیما را منفجر می کرد که برای رفع این مشکل از هیدروژن طبیعی در سوخت موتور موشک استفاده شد. همچنین سیستم فرود ان بار دیگر دچار مشکل شد و جت مذکور به دلیل سرعت بالا نمیتوانست فرود موفقیت آمیزی داشته باشد و گاهی اوقات از باند خارج شده و در نتیجه سرنگون میگشت.بعدها ترمزهای قوی تری به آن متصل شد اما این ترمزها که جنگنده ی پر سرعت را متوقف میکردند برای سلامتی خلبان خطرناک بودند بنابراین مسراشمیت چرخهایی مخصوص با قابلیتهای ویزه طراحی کرد که جنگنده ی فرود آمده ی پرسرعت را بدون وارد آمدن شوک به خلبان در مسیر کوتاهی متوقف میکردند.
Me 163 B نام نمونه ی دوم از این جنگنده ها بود که به مسلسل 20 میلیمتری MG و توپ 30 میلیمتری MK-108 مجهز شد. و با موتور قدرتمند BMW با موفقیت تست شد.در نسخه ی نهایی این ابر جنگنده به دو توپ 30 میلیمتری MK-108 مجهز شد که سرعت گلوله هایش 540 متر بر ثانیه بود و چند ثانیه شلیک این دو توپ یک بمب افکن بزرگ را به راحتی صاقط میکرد.

حضور در میادین جنگ

در مه ماه 1944 جنگنده ی کورنت وارد میادین نبرد شد این جنگنده با سرعت 1123 کیلومتر بر ساعت و مجهز به دو توپ 30 میلی متری سلاحی مرگبار به حساب می آمد البته حضورش در میادین نبرد بسیار محدود بود.شیوه ی تاکتیکی حمله با این جنگنده های تیز پرواز اوج گرفتن تا ارتفاع 9000 متری حتی تا 10000 متری و سپس شیرجه رفتن به سمت بمب افکنهای بزرگ بود.پرواز در این ارتفاع و با این سرعت مستلزم این بود که خلبان از ماسک اکسیژن استفاده کند همچنین خلبانان این جنگنده های تیز پرواز باید رژیم غذایی خاصی را رعایت میکردند.
اولین حمله ی Messerschmitt Me 163 Komet در ژوئیه ی 1944 رقم خورد و در طی آن به دو بمب افکن B-17 آمریکایی حمله شد و هر دو بمب افکن با موفقیت ساقط شدند.موفق ترین خلبان کورنت زیگفیرید شوبرت بود که 3 بمب افکن بزرگ را با کورنت خود سرنگون ساخته بود.این حملات از ماه مه 1944 تا بهار 1945 ادامه داشت و در طی آن 13 جنگنده ی کورنت از دست رفتند.در هر صورت لوفت وافه طرح جنگنده با موتور موشک به نام کورنت را یک شکست قلمداد کرد چون این جنگنده ها بسیار پر خرج بودند و سوخت بسیاری مصرف میکردند اگر چه این جنگنده های تیز پرواز بیش از 16 بمب افکن بزرگ 4 موتوره را سرنگون ساخته بودند.
در طول جنگ جهانی دوم دو فروند مسراشمیت کورنت به وسیله ی زیر دریایی در حالی که کاملا قطعاتشان از هم باز شده بود به امپراطوری ژاپن تحویل داده شد البته ژاپنی نتوانستند از انها استفاده کنند چون مهندسین آلمانی همراه قطعات به سرعت خاک آلمان را ترک کردند و ژاپنی ها با طرحهایی که در دست داشتند نتوانستند جنگنده ی کورنت را درست سر هم کنند و جنگنده ی سر هم کرده توسط انان بلافاصله پس از پرواز سقوط کرد.

پس از پایان جنگ جهانی دوم

پس از جنگ جهانی دوم ادعا میشود که حدود 29 جنگنده سالم ماندند که 10 فروند اکنون در موزه های هوانوردی شناخته شده و درجه ی یک جهان موجودند. همچنین ادعا میشود که بریتانیا بیش از 24 فروند کورنت را به خاک خود انتقال داده است که بیشتر آنها در جریان آزمایشات مختلف از بین رفتند.
اکنون حدود 10 فروند از یگانه هواپیمای عملیاتی با موتور موشک در جهان موجود هست و این هواپیماها در موزه های هوانوردی استرالیا, آمریکا, روسیه, کانادا, انگلستان(کشورهایی که تابع آن بودند مثل ایرلند یا اسکاتلند) و آلمان موجود است.