نیروی هوایی آمریکا

نیروی هوایی همواره نقش مهمی در جنگ های مدرن ایفا کرده است به طوری که می توان گفت سرنوشت برخی جنگ ها کاملا به عملکرد نیروی هوایی کشورهای درگیر بستگی داشته است. وقتی گوبلز وزیر تبلیغات آلمان نازی اولین هواپیمای شکاری P51 آمریکا را بر فراز برلن دید چنین گفت: جنگ دیگر به پایان رسیده است، فقط باید منتظر بود. 

  

 

با ارائه جنگنده اف ١٥ ایگل نیروی هوایی آمریکا دارای تفوق بلامنازعی در عرصه برتری هوایی گشت. این هواپیما هنوز یکی از پیشرفته ترین جنگنده های عملیاتی محسوب می شود. لیکن درس هایی که روسیه و چین از جنگ آمریکا و عراق گرفتند آنها را متوجه کاستی های عمده تکنولوژی هوایی بلوک شرق در مقایسه با آمریکا و متحدینش نمود. تکنولوژی رادارگریزی یا Stealth همچنان بطور انحصاری در اختیار غرب است و تهدید عمده ای برای مواضع نظامی حساس کشورهای بلوک شرق سابق محسوب می شود. همچنین مهمات هوشمند و بمب های هدایت لیزری عملکرد فوق العاده ای در جنگ طوفان صحرا داشتند. 

هم اکنون تنها جنگنده نسل پنجمی حال حاضر دنیا در اختیار نیروی هوایی آمریکا می باشد. اف ٢٢ راپتور از ترکیبی از تکنولوژی های برتر همچون رادارگریزی، ابرمانورپذیری با استفاده از قابلیت هدایت مسیر گازهای خروجی از اگزوز موتور (Thrust Vectoring) و هدایت کامپیوتری (Fly-By Wire)، موتورهای سوپرکروز که هواپیما را قادر می سازند بدون استفاده از پس سوز به مدت طولانی پرواز کند و مهمات پیشرفته سود می برد. لیکن مشکلات زیاد نگهداری این هواپیما و هزینه بالای آماده سازی آن (هر ساعت پرواز اف ٢٢ نیاز به ٣٠ ساعت عملیات تعمیر و نگهداری دارد) مانع بکارگیری این هواپیما در عملیات واقعی گردیده است.

  

اف-٢٢ راپتور 

به همین دلیل نیروی هوایی آمریکا رو به توسعه جنگنده رادارگریز چند منظوره جدیدی آورده است که هم اکنون مراحل تست خود را می گذراند. اف ٣٥ لایتنینگ ٢ محصول مشترک لاکهید مارتین آمریکا و صنایع هوافضای بریتانیا است که دارای قابلیت عمودپروازی نیز می باشد. این هواپیمای جنگی هزینه توسعه ای معادل یک سوم اف ٢٢ داشته و بسیار بادوام تر از آن به نظر می رسد. تکنولوژی پیشرفته دید از طریق کلاه خلبان Helmet-Mounted Display System ، خلبان را قادر می سازد بدون نیاز به دیدن هدف از طریق چشم به رهگیری و شلیک به طرف آن بپردازد. اف ٣٥ با بهره گیری از این تکنولوژی نیاز به نشانه روی فیزیکی بسوی هدف ندارد. بلکه اطلاعات اهداف در تیررس رادار توسط انواع سنسورهای هواپیما به نمایشگرهای موجود در کلاه خلبان رسیده و او می تواند به انتخاب هدف و شلیک موشک بسوی آن بپردازد. 

 

 اف ٣٥ 

 

سیستم دید از طریق کلاه خلبان

با درگیر شدن طولانی مدت آمریکا در جنگ با گروه های شبه نظامی در افغانستان و عراق، استراتژی نیروی هوایی این کشور بسوی استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به منظور شناسایی و حمله به اهداف کوچک تغییر کرده است.