جنگ جهانی دوم
به نام او
جنگ جهانی دوم
به نام اوباشگاه فوتبال استقلال تهران
باشگاه فوتبال استقلال تهران
| استقلال | |||
| نام کامل | باشگاه فوتبال استقلال تهران | ||
|---|---|---|---|
| لقب(ها) | پسران آبی[۱] اس اس[۲] تاج[۳] آبی‌پوشان[۴] | ||
| بنیانگذاری | ۲ مهر ۱۳۲۴[۵] با نام دوچرخه‌سواران | ||
| ورزشگاه | ورزشگاه آزادی تهران | ||
| گنجایش | ۹۰٬۰۰۰ نفر[۶] | ||
| مالک | سازمان تربیت بدنی | ||
| مدیرعامل |  علی فتح‌الله‌زاده | ||
| سرمربی | پرویز مظلومی | ||
| لیگ | لیگ برتر ایران | ||
| فصل قبل | سوم | ||
| |||
 فصل جاری | |||
باشگاه فوتبال استقلال تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است که سال ۱۳۲۴ در شهر تهران، پایتخت ایران بنیانگذاری شده‌است. استقلال پیش از انقلاب ایران تاج نام داشت.[۳]
این باشگاه هم‌اکنون در لیگ برتر ایران بازی می‌کند و با دو قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا (۱۹۷۰ و ۹۱-۱۹۹۰) و دو نایب قهرمانی (۹۲-۱۹۹۱ و ۹۹-۱۹۹۸) و دو مقام سومی (۱۹۷۱ و ۲۰۰۲) پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران در رقابت‌های آسیایی است.[۳][۷][۸] استقلال همچنین با هفت قهرمانی در بالاترین دسته فوتبال ایران (لیگ منطقه‌ای یک بار، جام تخت جمشید یک بار، لیگ قدس یک بار، جام آزادگان ۲ بار و لیگ برتر ۲ بار) دومین تیم پرافتخار در لیگ ایران و با ۵ قهرمانی و ۳ نایب قهرمانی پرافتخارترین تیم در جام حذفی ایران است.
رقیب سنتی این باشگاه، پرسپولیس است. این دو باشگاه پرطرفدارترین و پرافتخارترین تیمهای فوتبال ایران و برگزارکنندهٔ شهرآورد تهران هستند.[۳] فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال این باشگاه را پس از الهلال عربستان و یوکوهاما مارینوس ژاپن، سومین باشگاه برتر فوتبال آسیا در قرن بیستم اعلام کرده‌است.[۹]. همچنین این فدراسیون، باشگاه فوتبال استقلال را با ۵۹۳ امیتاز در رتبه ۲۸۰ مین باشگاه جهان در طی ۱۰ سال گذشته قرار داد که بر این اساس بعد از باشگاه سپاهان که در رده ۲۳۷ جهان قرار دارد، تیم استقلال تهران دومین باشگاه فوتبال برتر ایرانی در طی ۱۰ سال اخیر می باشد.[۱۰].
محتویات[نهفتن] |
تاریخچه [ویرایش]
نام، نماد و رنگ [ویرایش]
باشگاه در سال ۱۳۲۴ با نام «دوچرخه‌سواران» بنیانگذاری شد.[۱۱][۱۲] پس از ثبت باشگاه به نام پرویز خسروانی و علی عبدالهی نوروزی، نام باشگاه با تصویب هیئت مدیره در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۲۸[۱۳] به «تاج» تغییر یافت.[۱۱] پس از وقوع انقلاب، باشگاه «استقلال» نام نهاده‌شد.[۱۱][۱۲]
     |
| لباس تاج در سال ۱۳۲۸[۱۱][۱۲] |
رنگ لباس استقلال از آغاز، آبی بوده است[۱۱] و رنگ آبی یکی از نمادهای این باشگاه به شمار می‌رود و از این رو «آبی‌پوشان» یکی از لقب‌های باشگاه است.
هواداران و هماوردان [ویرایش]
بازی فینال استقلال و جوبیلیو ایواتا ژاپن که در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شد، با حضور ۱۲۰ هزار نفر پرتماشاچی‌ترین بازی تاریخ جام باشگاه‌های آسیا بوده است.[نیازمند منبع] همچنین در بازی پایانی پنجمین دوره لیگ برتر و در مقابل برق شیراز که به پیروزی ۴ بر ۱ استقلال و قهرمانی این تیم منجر شد، تعداد ۱۱۰ هزار نفر از هواداران استقلال برای دیدن قهرمانی تیم محبوبشان به ورزشگاه آمدند.[۱۴]
شهرآورد تهران [ویرایش]
بازی میان استقلال و پرسپولیس، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهمترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۳] نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۱۵] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۱۶] بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۳][۱۷] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۳] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۱۷][۱۸] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۱۹]
ورزشگاه و دارایی‌ها [ویرایش]
استقلال هم‌اکنون برای بازیهای خانگی خود ورزشگاه آزادی را اجاره می‌کند.[۲۰][۲۱] این باشگاه پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی تهران، در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) به میدان می‌رفت. استقلال در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی، در فصل ۸۲-۸۱ بازیهای خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد.[۲۲]
در روز ۱۶ تیر ۱۳۸۷، کلنگ کمپ اختصاصی باشگاه استقلال در پارک ارم تهران به زمین خورد.[۲۳] علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل آن زمان استقلال اعلام کرد که ارزش این کمپ ۷۰ میلیارد تومان است.[۲۴]
باشگاه استقلال در تیر ۱۳۸۸، با پرداخت ۲ میلیارد تومان مالک ۱٪ از سهام بانک تات شد،[۲۵] این کار در آغاز با استقبال کارشناسان روبرو شد و اقدامی جهت سودآوری آینده باشگاه دانسته‌شد.[۲۶] در پایان سال ۱۳۸۸، استقلال به دلیل اختلاف‌های مدیریتی سهمش را با ۱۸٪ سود واگذار کرد.[۲۷]
آمار و رکوردها [ویرایش]
فصل‌های اخیر [ویرایش]
جدول زیر عملکرد کلی استقلال در ۸ سال اخیر را نشان می‌دهد.
| فصل | رتبه | جام حذفی | جام باشگاه‌ها |
|---|---|---|---|
| ۸۱-۱۳۸۰ | ۲ام | قهرمان | ۴/۱ پایانی |
| ۸۲-۱۳۸۱ | ۹ام | ||
| ۸۳-۱۳۸۲ | ۲ام | پایانی | |
| ۸۴-۱۳۸۳ | ۳ام | ||
| ۸۵-۱۳۸۴ | ۱ام | انصراف | حذف |
| ۸۶-۱۳۸۵ | ۴ام | ||
| ۸۷-۱۳۸۶ | ۱۳ام | قهرمان | حذف |
| ۸۸-۱۳۸۷ | ۱ام | ۱۶/۱ پایانی | |
| ۸۹-۱۳۸۸ | ۳ام | ۱۶/۱ پایانی | ۱۶/۱ پایانی |
تیمهای دیگر [ویرایش]
خانواده تیمهای تاج [ویرایش]
در دهه ۱۳۴۰، باشگاه تاج و شاهین، اولین باشگاه‌هایی بودند که در ایران مدرسه فوتبال راه‌اندازی کردند.[۲۸] بازیکنان این مدارس فوتبال، پشتوانه‌ای برای آینده باشگاه بودند.[۲۸] باشگاه تاج در آن زمان پشتوانه مالی خوبی داشت،[۲۸] و در بیشتر شهرستان‌ها دارای شعبه بود.[۲۸][۲۹] اهواز، رشت، مسجدسلیمان و همدان از جمله این شهرها بودند.[۲۸] این شعبه‌ها، حتی پس از پیروزی انقلاب نیز بنیان باشگاه استقلال را تشکیل می‌دادند.[۲۹]
یکی از شعبه‌های موفق، تاج اهواز بود که از همان ابتدا گروهی از بازیکنان خوب استان خوزستان را داشت و حتی توانست امتیاز لازم برای صعود به جام تخت جمشید ۱۳۵۲ را به‌دست‌آورد، اما چون مطابق قانون تنها یک تیم از هر باشگاه می‌توانست در بالاترین دسته بازی کند؛ (و تاج تهران نیز در این دسته بود) از صعود باز ماند.[۳۰] دو سال پیش از آن نیز، تاج مسجدسلیمان در سال ۱۳۵۰ در جام منطقه‌ای ایران شرکت‌کرده‌بود و در میان ۸ تیم، ششم شده‌بود.[۳۱]
پس از انقلاب نیز، استقلال رشت (که زیر نظر شهرداری رشت بود)[۳۲] و استقلال اهواز در رده‌های بالای لیگ فوتبال ایران حضور داشتند. بعدها امتیاز استقلال رشت به پگاه گیلان فروخته شد، اما استقلال اهواز تاکنون در فوتبال ایران حضور دارد. با این که استقلال اهواز برخلاف استقلال تهران توسط بخش خصوصی مدیریت می‌شود[۳۳] و دو باشگاه ارتباطی با هم ندارد، گاهی «برادر» یکدیگر خوانده می‌شوند.[۳۴][۳۵]
تیمهای پایه [ویرایش]
تیمهای پایه استقلال در چهار رده سنّی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان است.[۳۶]
تیم زنان [ویرایش]
باشگاه تاج، نخستین باشگاه فوتبال در ایران بود که برای زنان کلاس فوتبال تمرینی گذاشت و از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بود.[۳۷] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۳۸] در بهمن ۱۳۸۷، خبر بازی دوستانه تیم نوجوانان پسر و تیم دختران استقلال منتشر شد. این واقعه پس از انقلاب بی‌سابقه بود و جنجال و واکنش‌های بسیاری برانگیخت.[۳۹][۴۰] این بازی دوستانه، منجر به انحلال تیم زنان استقلال شد.[۴۱]
دست‌آوردها [ویرایش]
کشوری [ویرایش]
- لیگ فوتبال ایران (۷ بار)[۴۲][۴۳]
- جام حذفی (۵ بار)[۴۴]
- ۱۳۵۷، ۱۳۷۴، ۱۳۷۹، ۱۳۸۰، ۱۳۸۷
آسیایی [ویرایش]
- همچنین ببینید: باشگاه فوتبال استقلال تهران در آسیا
- جام باشگاه‌های آسیا (۲ بار)[۴۵][۴۶][۷][۴۷]
- ۹۱-۱۹۹۰، ۱۹۷۰
سقوط به دسته سه [ویرایش]
باشگاه استقلال تهران در سال ۱۳۷۱ با سرمربیگری بیژن ذوالفقار نسب[نیازمند منبع] به لیگ دسته سه سقوط کرد. این سقوط به دلیل نتایج ضعیف این تیم در مسابقاتی بود که بین تیمهای تهرانی برگزار شد و نه به دلیل رتبهٔ تیم در لیگ آزادگان. ابومسلم خراسان دیگر تیمی بود که در آن فصل به طور مستقیم از دسته اول به دسته سوم سقوط کرد. استقلال فصل ۱۳۷۲ را در دسته سوم گذراند و در مرحلهٔ آخر با تیمهای ابومسلم خراسان، شموشک نوشهر و تولی پرس قزوین رقابت کرد و با کسب نتایج لازم در فصل ۱۳۷۳ به طور مستقیم به دسته اول بازگشت و پس از سایپا به نایب قهرمانی رسید. استقلال در لیگ آزادگان سال ۱۳۷۱ که در دو گروه هشت تیمی برگزار می شد در گروه اول در حالی که از هر گروه دو تیم به دور نیمه نهایی صعود می کردند در جای سوم قرار گرفت و از صعود به نیمه نهایی بازماند اما بر اساس تصمیمات عجیب فدراسیون فوتبال در آن سال که با عنوان حمایت از تیم های شهرستانی مطرح شده بود پس از پایان بازی ها، استقلال در رقابت با تیم های تهرانی مشخص شده ناکام ماند تا علارغم سومی در گروه اول لیگ آزادگان از حضور در لیگ سال ۱۳۷۲ محروم شود . استقلال در سال ۱۳۷۱ از ۱۴ بازی خود ۴ برد ۸ مساوی و دو باخت کسب کرد و با ۱۶ امتیاز در گروه خود سوم شد .[۴۸] در آن هنگام برد به جای سه امتیاز، دو امتیاز محاسبه می شد .
بازیکنان [ویرایش]
بازیکنان کنونی [ویرایش]
باشگاه‌های ایرانی در هر فصل می‌توانند از ۲۲ بازیکن بزرگسال، ۸ بازیکن زیر ۲۳ سال و ۴ بازیکن خارجی استفاده کنند. فهرست زیر بازیکنان کنونی استقلال را نشان می‌دهد.[۴۹]
|
|
بازیکنان زیر ۲۳ سال [ویرایش]
|
|
بازیکنان زیر ۲۱ سال [ویرایش]
|
|
بازیکنان پیشین [ویرایش]
- همچنین ببینید: فهرست بازیکنان خارجی باشگاه فوتبال استقلال
برای دیدن نام بازیکنان پیشین باشگاه، رده:بازیکنان باشگاه استقلال را ببینید.
بازیکنان جام جهانی [ویرایش]
کاپیتان‌ها [ویرایش]
| # | نام | دوران بازی در استقلال | دوران کاپیتانی | شماره پیراهن |
|---|---|---|---|---|
 شاهین بیانی | ||||
| امیر قلعه نویی[نیازمند منبع] | ۱۹۸۸-۱۹۹۷ | ۱۹۹۳-۱۹۹۷ | ۸ | |
| جواد زرینچه | ۱۹۸۶-۲۰۰۲ | ۱۹۹۷-۲۰۰۲ | ۲ | |
| محمود فکری | ۱۹۹۳-۲۰۰۷ | ۲۰۰۲-۲۰۰۷ | ۶ | |
| علیرضا منصوریان | ۱۹۹۵-۱۹۹۷ ۲۰۰۳-۲۰۰۸ | ۲۰۰۷-۲۰۰۸ | ۱۰ | |
| فرهاد مجیدی | ۱۹۹۷-۱۹۹۹ -۲۰۰۷ | -۲۰۰۸ | ۷ |
مربیان [ویرایش]
کادر کنونی [ویرایش]
- منبع:[۵۰]
| منصور پورحیدری | سرپرست، مدیرفنی |
| پرویز مظلومی | سرمربی |
 یورگن گده | مربی |
| بهتاش فریبا | مربی |
| محمود فکری | مربی |
| حسین ترابپور | مربی دروازبان‌ها |
| بهزاد نوشادی | مربی بدنساز |
| رضا رجبی | رئیس آکادمی فوتبال |
| مرتضی محصص | مشاور فنی |
| امین نوروزی | رئیس کمیته پزشکی |
| کاوه ستوده | پزشک |
| میثم علیپور | فیزیوتراپیست |
| محمد حیرانی | مدیر رسانه |
| مدد جباری | مدیر تدارکات |
مربیان برجسته پیشین [ویرایش]
| نام | دوران | جام‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| کشوری | آسیایی | جمع | |||||||
| لیگ | حذفی | دیگر جام‌ها | جام باشگاه‌ها | ||||||
 زدراکو رایکوف | ۱۳۴۸-۱۳۵۵ | ۱ | ۰ | ۰ | ۱ | ۲ | |||
| منصور پورحیدری | ۱۳۵۸-۱۳۶۲ ۱۳۷۴-۱۳۷۵ ۱۳۷۹-۱۳۸۱ | ۲ | ۲ | ۳ | ۱ | ۸ | |||
| ناصر حجازی | ۱۳۷۵-۱۳۷۸ | ۱ | ۰ | ۰ | ۰ | ۱ | |||
| امیر قلعه‌نویی | ۱۳۸۲-۱۳۸۵ ۱۳۸۸-۱۳۸۷ | ۲ | ۲ | ۰ | ۰ | ۴ | |||
منچستر یونایتد
 | ||||
| نام کامل باشگاه | باشگاه فوتبال منچستر یونایتد | |||
|---|---|---|---|---|
| لقب (ها) | شیاطین سرخ (به انگلیسی: Red Devils)[۱] | |||
| تاریخ تأسیس | سال ۱۸۷۸ با نام نیوتون هیث ۲۴ آوریل ۱۹۰۲(۱۹۰۲-04-۲۴) (۱۰۹ سال) پیش با نام منچستر یونایتد | |||
| نام ورزشگاه | الدترافورد (گنجایش:۷۵٬۹۵۷[۲]) | |||
| مالک |  خانواده گلیزر | |||
| مدیرعامل | جوئل و آورام گلیزر | |||
| سرمربی |  سر الکس فرگوسن | |||
| لیگ | لیگ برتر انگلستان | |||
| ۲۰۱۱ – ۲۰۱۰ | اول | |||
| آدرس اینترنتی | manutd.com | |||
| پرگل ترین برد | منچستریونایتد ۱۰ - ۰ اندرلشت[۳] | |||
| بهترین گلزن تاریخ |  سر بابی چارلتون (۲۳۹ گل) | |||
| ||||
 فصل جاری | ||||
باشگاه فوتبال منچستر یونایتد (به انگلیسی: Manchester United Football Club) یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در لیگ برتر انگلستان است. این باشگاه در سال ۱۸۷۸، با نام باشگاه فوتبال نیوتون هیث (به انگلیسی: Newton Heath LYR Football Club) تأسیس شد. در سال ۱۹۰۲، نام این باشگاه به منچستر یونایتد تغییر یافت[۱] و در سال ۱۹۱۰، ورزشگاه الدترافورد به عنوان ورزشگاه خانگی این تیم انتخاب شد.[۴]
در سال ۱۹۶۸، منچستریونایتد با سرمربیگری مت بازبی به عنوان اولین تیم انگلیسی در لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی رسید. این اتفاق ۱۰ سال پس از حادثه مونیخ رخ داد. در این حادثه ۸ تن از بهترین بازیکنان تیم فوتبال منچستریونایتد جان خود را از دست دادند. سرمربی کنونی این تیم، سر الکس فرگوسن می‌باشد که از نوامبر ۱۹۶۸ سرمربیگری این تیم را بر عهده داشته و با به ارمغان آوردن ۲۷ جام مختلف برای باشگاه، پرافتخارترین مربی در تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود.[۵]
منچستر یونایتد با داشتن ۱۹ عنوان قهرمانی در لیگ برتر،۴ قهرمانی در جام اتحادیه، ۱۱ قهرمانی در جام حذفی[۶] و همچنین سه عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا پرافتخارترین باشگاه فوتبال در لیگ انگلیس به‌شمار می‌آید. آنها تنها تیم انگلیسی هستند که توانستند در فصل ۹۹–۱۹۹۸ هر سه‌جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورند.
منچستر یونایتد یکی از ثروتمندترین و پرطرفدارترین تیمهای دنیا به حساب می‌آید.[۷][۸][۹][۱۰] گفته می‌شود قیمت کل این باشگاه ۱٫۱۳ میلیارد پوند است که با این حساب منچستر یونایتد گران‌ترین باشگاه فوتبال جهان است.[۱۱] مالک فعلی این باشگاه، مالکوم گلیزر می‌باشد که در ماه مه سال ۲۰۰۵، با مبلغی بالغ بر ۸۰۰ میلیون پوند باشگاه منچستر یونایتد را خرید.[۱۲]
محتویات[نهفتن] |
تاریخچه
سال‌های ابتدایی (۱۹۴۵–۱۸۷۸)
باشگاه فوتبال منچستر یونایتد در سال ۱۸۷۸ توسط شرکت راه‌آهن لانکشایر و یورکشایر و با نام نیوتون هیث شکل گرفت.[۱۳] در ابتدا این تیم فقط با تیمهای شرکت‌های راه‌آهن دیگر بازی می‌کرد، ولی در ۲۰ نوامبر ۱۸۸۰ اولین بازی رسمی خود را در برابر بولتون واندررز انجام داد. بازیکنان تیم نیوتون هیث در این بازی لباس سبز و طلایی پوشیده بودند و بازی را نیز با نتیجه ۶ بر صفر واگذار کردند.[۱۴] این تیم از سال ۱۸۸۸ به عضویت یک لیگ محلی کوچک درآمد. این لیگ محلی پس از یک سال منحل شد و آنها به لیگ دیگری به نام اتحاد فوتبال پیوستند. سه فصل بعد این لیگ با لیگ برتر فوتبال ادغام شد.این تیم از فصل ۹۳–۱۸۹۲ کار خود را در لیگ دسته اول شروع کرد. در آن موقع تیم از شرکت راه‌آهن استقلال یافته بود و پسوند LYR از نام این تیم حذف شد. بعد از فقط دو فصل، باشگاه به دستهٔ دوم سقوط کرد.[۱۳]
در این سال آنها نایب قهرمان لیگ شدند
در ژانویه ۱۹۰۲، باشگاه با بدهی ۲،۶۷۰ پوند (معادل ۲۱۰،۰۰۰ پوند در سال ۲۰۱۱ میلادی) ورشکسته شد.[۱۵][۱۶] هری استفورد، کاپیتان تیم ۴ تاجر از جمله جان هنری دیویس (که رئیس باشگاه شد) را یافت که حاضر شدند هر کدام ۵۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کنند و تیم را نجات دهند. در آن موقع نام تیم نیز تغییر کرد[۱۷] و در ۲۴ آوریل ۱۹۰۲ باشگاهی با نام منچستر یونایتد به صورت رسمی شکل گرفت.[۱۸] با سرمربیگری ارنست منگنال که تیم را در سال ۱۹۰۳ تحویل گرفت، آنها موفق به نایب قهرمانی در لیگ دسته دوم در سال ۱۹۰۶ شدند و به لیگ دسته اول راه یافتند. همچنین منچستر یونایتد در سال ۱۹۰۸، برای اولین بار توانست لیگ دسته اول را فتح کند که اولین قهرمانی منچستر یونایتد در لیگ به حساب می‌آید. در شروع فصل بعد، منچستر یونایتد عنوان قهرمانی در جام خیریه انگلیس را به‌دست آورد.[۱۹] و در پایان فصل نیز برای اولین بار، به عنوان قهرمانی جام حذفی انگلیس رسید. منچستر یونایتد در سال ۱۹۱۱، بار دیگر در لیگ دسته اول قهرمان شد، ولی در پایان آن فصل، منگنال منچستر یونایتد را ترک کرد و به منچستر سیتی پیوست.[۲۰]
در سال ۱۹۲۲، بعد از شروع دوباره لیگ‌های فوتبال پس از توقف سه ساله به علت جنگ جهانی اول، باشگاه به دسته دوم سقوط کرد. منچستر یونایتد در سال ۱۹۲۵، دوباره به لیگ دسته اول بازگشت، ولی در سال ۱۹۳۱ دوباره به دسته دوم رفت و به باشگاه یو-یویی تبدیل شد. در آن سال، منچستر یونایتد ضعیف‌ترین نتیجهٔ تاریخ خود را گرفت و در لیگ دسته دوم در رتبهٔ بیستم قرار گرفت. در اکتبر ۱۹۲۷، جان هنری دیویس درگذشت. باشگاه بار دیگر در آستانهٔ ورشکستگی قرار گرفت، ولی در دسامبر ۱۹۳۱ جیمز ویلیام گیبسون ۲،۰۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کرد و اداره باشگاه را در دست گرفت. در فصل ۳۹–۱۹۳۸، یک سال قبل از شروع جنگ جهانی دوم، باشگاه کار خود را در لیگ دسته اول در رتبه چهاردهم به پایان رساند.[۲۱]
سال‌های بازبی (۱۹۶۹–۱۹۴۵)
در اکتبر ۱۹۴۵، پس از از سرگیری دوبارهٔ مسابقات فوتبال بعد از جنگ جهانی دوم، مسئولیت سرمربیگری این باشگاه به مت بازبی واگذار شد. او خواستار کنترل کامل بر اعضای تیم، نقل و انتقالات و جلسات تمرین شد.[۲۲] بازبی در سال‌های ۱۹۴۷، ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ با تیم نایب قهرمان لیگ دسته اول شد و در سال ۱۹۴۸ نیز قهرمان جام حذفی انگلیس شد. در سال ۱۹۵۲، باشگاه پس از ۴۱ سال قهرمان لیگ دسته اول شد.[۲۳] با میانگین سنی ۲۲ سال، تیم سر مت بازبی در آن سال‌ها توسط رسانه‌ها «بچه‌های بازبی» (به انگلیسی: Busby Babes) خوانده می‌شد. او به بازیکنان جوانش ایمان داشت.[۲۴] در سال ۱۹۵۷، منچستر یونایتد به عنوان اولین تیم انگلیسی به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. البته تا آن موقع شرکت در این مسابقات بر خلاف قوانین لیگ فوتبال انگلستان بود و در سال قبل از آن، چلسی از شرکت در این مسابقات محروم شده بود. آنها در این مسابقات در نیمه‌نهایی بازی را به رئال مادرید واگذار کردند و حذف شدند. در همان مسابقات، منچستر یونایتد با نتیجه ۱۰ بر صفر باشگاه بلژیکی اندرلشت را شکست داد. این پیروزی، به عنوان پرگل ترین بُرد منچستر یونایتد در تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود.[۳]
در سال بعد و در همین مسابقات، در راه برگشت به خانه پس از برد مقابل ستاره سرخ بلگراد، هواپیمایی که بازیکنان منچستر یونایتد، تعدادی خبرنگار و مقامات باشگاه را به انگلیس انتقال می‌داد، در حالی که در مونیخ آلمان سوخت‌گیری کرده بود، پس از بلند شدن، سقوط کرد. فاجعه هوایی مونیخ در ۶ فوریه ۱۹۵۸ رخ داد و جان ۲۳ نفر را گرفت، از جمله ۸ تن از بهترین بازیکنان منچستر یونایتد:جئوف بنت، راجر بایرن، ادی کولمن، دانکن ادواردز، مارک جونز، دیوید پگ، تامی تیلور و بیلی ولان بازیکنانی بودند که در این حادثه جان باختند و دیگر بازیکنان در این حادثه به شدت مجروح شدند.[۲۵] [۲۶]
مت بازبی در این حادثه مجروح شد و در دوران درمانش، جیمی مورفی هدایت تیم را بر عهده گرفت. در آن سال آنها به فینال جام حذفی رسیدند، اما در مقابل بولتون واندررز مغلوب شدند. با به رسمیت شناختن این فاجعه، یوفا از باشگاه دعوت کرد تا در فصل ۵۹–۱۹۵۸ لیگ قهرمانان اروپا درکنار ولورهمپتون شرکت کند. با وجود تصویب اتحادیه فوتبال انگلیس، سازمان لیگ تشخیص داد به علت این که منچستر یونایتد به این مسابقات راه پیدا نکرده‌است، نمی‌تواند در آن شرکت کند.[۲۷][۲۸] بازبی با خریدن بازیکنانی هم‌چون دنیس لا و پت کرراند تیم دههٔ ۶۰ منچستر یونایتد را دوباره ساخت. این تیم همراه با بازیکنانی هم‌چون جرج بست در سال ۱۹۶۳ در جام حذفی قهرمان شد.
در فصل بعدی در لیگ نایب قهرمان شدند و در سال ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ توانستند در لیگ به مقام قهرمانی برسند. در سال ۱۹۶۸، منچستر یونایتد در فینال لیگ قهرمانان اروپا با نتیجهٔ ۴ بر ۱ تیم بنفیکا را شکست داد و به عنوان اولین تیم انگلیسی، در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمان شد.[۲۹] در آن تیم، بازیکنانی هم‌چون بابی چارلتون (برنده توپ طلای اروپا)، دنیس لا و جرج بست حضور داشتند.[۳۰] مت بازبی در سال ۱۹۶۹ از سِمَت خود استعفا داد و ویلف مک‌گینس، بازیکن سابق منچستر یونایتد، جانشین وی شد.[۳۱]
۱۹۸۶–۱۹۶۹
به دنبال کسب رتبهٔ هشتم در فصل ۷۰–۱۹۶۹ و شروع ضعیف در فصل ۷۱–۱۹۷۰، بازبی پذیرفت تا به صورت موقت سرمربی تیم بشود و ویلف مک‌گینس نیز به عنوان کمک مربی در تیم مشغول شد. در ژوئن ۱۹۷۱، فرانک اوفارل، به عنوان سرمربی برگزیده شد. ولی ۱۸ ماه بعد و در دسامبر ۱۹۷۲ تامی دوچرتی جانشین وی شد.[۳۳] دوچرتی منچستر یونایتد را از سقوط به دستهٔ پایین‌تر نجات داد. ولی در سال ۱۹۷۴ آنها به دستهٔ پایین‌تر سقوط کردند. مثلث خط حملهٔ یونایتد یعنی بست، لا و چارلتون باشگاه را ترک کردند. باشگاه سال بعد به دسته اول بازگشت و در سال ۱۹۷۶ به بازی نهایی جام حذفی رسید. اما در آن‌جا مغلوب ساوت‌همپتون شد. منچستر یونایتد در سال ۱۹۷۷ باز هم به فینال رسید و این بار ۲ بر ۱ مقابل لیورپول به برتری رسید. دوچرتی پس از مدت کوتاهی و به دنبال افشای رابطه‌اش با همسر فیزیوتراپیست باشگاه، برکنار شد.[۳۴][۳۱]
دیو سکستون در سال ۱۹۷۷، جانشین دوچرتی شد. با وجود خرید بازیکنان بزرگی هم‌چون جو جردن، گوردون مک‌کوئین، گری بیلی و رای ویلکینز، باشگاه در آن سال به نتیجهٔ قابل توجهی دست نیافت. آنها در فصل ۸۰–۱۹۷۹ در لیگ و جام حذفی نایب قهرمان شدند. سکستون در سال ۱۹۸۱ برکنار[۳۵] و ران اتکینسون جانشین وی شد. او رکورد نقل‌وانقالات انگلیس را شکست و برایان رابسون را از وست برومویچ به منچستر یونایتد آورد. با هدایت اتکینسون، منچستر یونایتد دو بار در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵، قهرمان جام حذفی شد. در فصل ۸۶–۱۹۸۵ منچستر یونایتد از ۱۵ بازی نخست خود، ۱۳ برد و ۲ مساوی کسب کرد و در حالی که به قهرمانی خیلی نزدیک بود، لیگ را با رتبه چهارم به پایان رساند. سال بعد منچستر یونایتد خطر سقوط را از سر گذراند و اتکینسون برکنار شد.[۳۶]
سال‌های فرگوسن (تاکنون–۱۹۸۶)
الکس فرگوسن و دستیارش آرچی ناکس در روز برکناری اتکینسون از تیم آبردین به منچستر یونایتد آمدند[۳۷] و با هدایت آنها، باشگاه در آن فصل به رتبهٔ یازدهم لیگ دست یافت.[۳۸] با وجود این که فرگوسن منچستر یونایتد را در فصل ۸۸–۱۹۸۷ در لیگ به مقام دوم رساند، ولی در فصل بعدی دوباره منچستر یونایتد یازدهم شد.[۳۹] فرگوسن در آستانهٔ برکناری بود، ولی با شکست دادن کریستال پالاس، آنها قهرمان جام حذفی سال ۱۹۹۰ شدند و فرگوسن در سمت خود باقی ماند.[۴۰][۴۱] در فصل بعد منچستر یونایتد برای اولین بار در جام در جام اروپا قهرمان شد و در بازی سوپر جام اروپا با یک گل، ستاره سرخ بلگراد، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا را شکست داد و سوپر جام اروپا را نیز به دست آورد. در فصل بعدی منچستر یونایتد در ومبلی تیم ناتینگهام فارست را یک بر صفر شکست داد و عنوان قهرمانی جام اتحادیه را به دست آورد.[۳۶] در سال ۱۹۹۳ باشگاه برای اولین پس از سال ۱۹۶۷، قهرمان لیگ برتر شد و در فصل بعدی نیز منچستر یونایتد جام حذفی و لیگ برتر را فتح کرد.
در فصل ۹۹–۱۹۹۸ منچستر یونایتد به نخستین تیم انگلیسی تبدیل شد که هر سه جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را در یک فصل به دست می‌آورد. در حقیقت منچستر یونایتد تنها تیم انگلیسی است که سه‌گانه را در کارنامهٔ خود ثبت کرده‌است.[۴۲] آنها در فینال لیگ قهرمانان سال ۱۹۹۹ در حالی که از بایرن مونیخ با یک گل عقب بودند، در وقت‌های اضافه با گل‌های اوله گانر سولسشیر و تدی شرینگهام به پیروزی رسیدند.[۴۳] همچنین با شکست دادن تیم پالمیراس در توکیو، جام بین قاره‌ای را نیز به دست آوردند.[۴۴] پس از آن، فرگوسن به خاطر خدمات خود به فوتبال به عنوان یک قهرمان شناخته می‌شد.[۴۵]
در سال ۲۰۰۰، منچستر یونایتد به جام باشگاه‌های جهان راه یافت [۴۶] و لیگ برتر را نیز دوباره در فصل‌های ۲۰۰۰–۱۹۹۹ و ۲۰۰۱–۲۰۰۰ فتح کرد. آنها در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱ نایب قهرمان لیگ شدند و در فصل بعد، دوباره عنوان قهرمانی را به دست آوردند. قهرمانی جام حذفی فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳ نیز نصیب منچستر یونایتد شد.[۴۷] در فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ منچستر یونایتد برای اولین بار در تاریخ خود، از راه‌یابی به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا بازماند. اما با نایب قهرمانی در لیگ برتر و قهرمانی در جام اتحادیه، این امر را جبران کرد. منچستر یونایتد در فصل‌های ۰۷–۲۰۰۶ و ۰۸–۲۰۰۷ قهرمان لیگ برتر شد و در سال ۲۰۰۸ با شکست ۶ بر ۵ تیم چلسی در ضربات پنالتی (۱ بر ۱ مساوی در وقت قانونی و اضافه) قهرمان اروپا شد.در این بازی، رایان گیگز برای ۷۵۹مین بار برای منچستر یونایتد به میدان رفت و رکورد بابی چارلتون را شکست[۴۸]. در دسامبر همان سال، منچستر یونایتد قهرمان باشگاه‌های جهان شد و در فصل ۰۹–۲۰۰۸ در جام اتحادیه عنوان قهرمانی را کسب کرد.[۴۹] در تابستان آن سال، کریستیانو رونالدو با مبلغ ۸۰ میلیون پوند به رئال مادرید فروخته شد که وی را به گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل کرد.[۵۰] در سال ۲۰۱۰ منچستریونایتد ۲ بر ۱ استون ویلا را در بازی نهایی جام اتحادیه شکست داد و توانست برای اولین بار از مقام قهرمانی خود دفاع کند.[۵۱] پس از آنکه این تیم در فصل ۱۰–۲۰۰۹ به مقام نایب قهرمانی رسید، در فصل ۱۱–۲۰۱۰ و در ماه مه، با کسب تساوی ۱ بر ۱ مقابل تیم بلکبرن، برای نوزدهمین بار به مقام قهرمانی لیگ برتر رسید. منچستر یونایتد با کسب این قهرمانی از رکورد ۱۸ قهرمانی تیم لیورپول در لیگ برتر عبور کرد و به پرافتخارترین تیم باشگاهی در لیگ برتر انگلستان تبدیل شد.[۵۲][۵۳]
آرم و لباس تیم
آرم باشگاه منچستر یونایتد، از آرم شورای شهر منچستر گرفته شده‌است. اگرچه تغییرات بسیاری در آن دیده می‌شود و از آن آرم، فقط کشتی آن باقی مانده‌است.[۵۴] در دههٔ ۶۰ میلادی، به منچستر یونایتد لقب شیاطین سرخ داده شد. در آن زمان این لقب به صورت رسمی وارد برنامه‌های باشگاه شد و در دههٔ ۷۰ میلادی، نشان یک شیطان به آرم باشگاه اضافه شد.[۵۴]
یک عکس قدیمی از تیم نیوتون هیث در سال ۱۸۹۲، نشان می‌دهد که بازیکنان پیراهن راه‌راه قرمز و سفید و جوراب آبی رنگ پوشیده‌اند.[۵۵] بین سال‌های ۱۸۹۴ تا ۹۶ پیراهن باشگاه رنگ سبز و طلایی بود[۵۵] تا اینکه در سال ۱۸۹۶، پیراهن باشگاه یک دست سفید شد و بازیکنان جوراب‌های آبی‌رنگ پوشیدند.[۵۵] بعد از آن که نام باشگاه در سال ۱۹۰۲ به منچستر یونایتد تغییر یافت، رنگ لباس تیم نیز عوض شد. از آن زمان به بعد بازیکنان پیراهن قرمز، شورت ورزشی سفید و جوراب سیاه می‌پوشیدند. تا سال ۱۹۲۲، تغییرات چندانی در لباس تیم صورت نگرفت تا این که در آن سال یک علامت V قرمز تیره به قسمت اطراف یقه پیراهن تیم اضافه شد. لباس خانگی تیم تا سال ۱۹۲۷ به همین شکل بود.[۵۵] در سال ۱۹۳۴، بازیکنان پیراهن‌های آلبالویی و سفید رنگ پوشیدند، ولی در فصل بعدی پیراهن تیم به همان قرمز یکدست تغییر یافت. این امر پس از به دست آمدن بدترین نتیجه منچستر یونایتد در طول تاریخ رخ داد. آنها در آن سال در لیگ دسته دوم در رتبه بیستم قرار گرفتند.[۵۵] از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۵، جوراب‌های بازیکنان از رنگ مشکی به رنگ سفید تغییر کرد و از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۱، جوراب‌های تیم، قرمزرنگ شد. در آن سال دوباره جوراب‌های تیم به رنگ مشکی در آمد. لباس تیم در فصل جاری، قرمز رنگ با یقه‌های سفید، شورت ورزشی سفید و جوراب‌های مشکی می‌باشد.[۵۶]
لباس دوم تیم اغلب فصل‌ها پیراهن و شورت ورزشی سفید و جوراب‌های سیاه بوده‌است، ولی چندین استثنا هم وجود داشته‌است. مثلا در فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ پیراهن دوم تیم، آبی دریایی به همراه‌های راه‌راه‌های باریک نقره‌ای رنگ بود[۵۷] و در فصل جاری لباس دوم تیم، پیراهن سفید به همراه خط‌های آبی و قرمز رنگ و شورت ورزشی سیاه و جوراب سفید رنگ می‌باشد.[۵۸] در فصل ۹۶–۱۹۹۵، آنها برای دو بازی پیراهن تمام خاکستری پوشیدند، ولی به دلیل شکایت بازیکنان از این که در زمین نمی‌توانند یکدیگر را پیدا کنند، پیراهن دوم تیم تغییر کرد.[۵۹] در سال ۲۰۰۱ و به مناسبت صد سالگی باشگاه منچستر یونایتد لباس‌های سفید و طلایی رنگ به عنوان پیراهن دوم و به صورت نمادین به بازار عرضه شد.[۶۰] از سال ۹۴ تا ۹۶، پیراهن دوم تیم آبی و سفید رنگ بود. در سالی که منچستر یونایتد هر سه جام را به دست آورد، پیراهن دوم تیم یکدست سیاه‌رنگ بود. از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، پیراهن دوم تیم سفید به همراه خطوط آبی و قرمز رنگ و جوراب‌ها و شورت‌های ورزشی آبی رنگ بود.[۶۱] در فصل ۰۹–۲۰۰۸، به مناسبت چهلمین سالگرد فتح لیگ قهرمانان اروپا برای نخستین بار، باشگاه پیراهن دوم تیم را به یکدست آبی تغییر داد.[۶۲]
ورزشگاه‌های خانگی
| الدترافورد | |
|---|---|
| تئاتر رویاها | |
 | |
| محل | خیابان سر مت بازبی، الدترافورد، منچستر بزرگ، انگلستان |
| تاریخ شروع ساخت | ۱۹۰۹ |
| تاریخ بازگشایی | ۱۹ فوریه ۱۹۱۰ |
| مالک | منچستر یونایتد |
| گرداننده | منچستر یونایتد |
| نوع زمین | چمن |
| هزینه ساخت | ۹۰،۰۰۰ پودند (سال ۱۹۰۹) |
| طراح | آرچیبالد لیچ (۱۹۰۹) |
| گنجایش | ۷۵٬۹۵۷ (نشسته) |
| مستاجرها | منچستر یونایتد (۱۹۱۰–تاکنون) |
| ابعاد زمین | ۱۰۵ × ۶۸ متر |
نیوتون هیث در ابتدا در زمین نورث وود که زمینی نزدیک حیاط راه‌آهن بود، بازی می‌کرد. گنجایش اصلی آن ورزشگاه ۱۲،۰۰۰ نفر بود. مقامات باشگاه تصمیم گرفتند تا برای پیوستن به لیگ برتر بر امکانات این ورزشگاه بیفزایند.[۶۳] در سال ۱۸۸۷، تغییرات کوچکی در ورزشگاه صورت گرفت و در سال ۱۸۹۱، باشگاه از حداقل ذخایر مالی خود برای نصب دو جایگاه جدید در ورزشگاه و اضافه شدن ۲٬۰۰۰ نفر به ظرفیت ورزشگاه استفاده کرد.[۶۴] رکورد بیشترین تعداد تماشاگری که از نزدیک در این ورزشگاه بازیهای تیم را مشاهده کردند، در تاریخ ۴ مارس ۱۸۹۳ ثبت شد. حریف نیوتون هیث در آن بازی ساندرلند بود و ۱۵،۰۰۰ نفر از نزدیک آن بازی را تماشا کردند.[۶۵] همین تعداد تماشاگر در بازی دوستانه بین دو تیم نیوتون هیث و گورتون ویلا در ۵ سپتامبر ۱۸۸۹ در ورزشگاه حضور یافتند.[۶۶]
در ماه ژوئن ۱۸۹۳ که باشگاه به تازگی تحویل صاحبان جدیدش داده شده بود، زمین نورث وود برای باشگاه نامناسب تشخیص داده شد. ای.اچ آلبوت زمینهٔ استفاده از زمین بانک استریت در کلیتون را فراهم کرد.[۶۷] این ورزشگاه در ابتدا هیچ جایگاهی نداشت، در شروع فصل ۹۴–۱۸۹۳ دو جایگاه برای آن ساخته شد، یکی در طول زمین و یکی دیگر در پشت یکی از دروازه‌ها.[۶۷] در ادامه یک جایگاه در پشت دروازه دیگر نیز ساخته شد. اولین بازی نیوتون هیث در این ورزشگاه مقابل برنلی بود که در آن بازی آلف فرمن برای نیوتون هیث هت‌تریک کرد و نیتون هیث آن بازی را ۳ بر ۲ برد. همچنین این بازی را ۱۰،۰۰۰ نفر تماشاگر از نزدیک مشاهده کردند. جایگاههای دیگر ورزشگاه تا سه هفتهٔ بعد و تا بازی با ناتینگهام فارست تکمیل شد.[۶۷] در اکتبر ۱۸۹۵ و قبل از بازی با منچسترسیتی، یک جایگاه ۲،۰۰۰ نفره به ورزشگاه اضافه شد. ولی در دیدار با منچسترسیتی، فقط ۱۲،۰۰۰ تماشاگر به ورزشگاه رفت.[۶۸]
در زمانی که بانک استریت به دلیل مشکلات مالی باشگاه تعطیل شد، هری استفورد توانست پول کافی جمع‌آوری کند و یک زمین موقت برای بازیهای تیم در هارپورهی فراهم آورد.[۶۹] به دنبال سرمایه‌گذاری‌های جدید در باشگاه، جی.اچ دیویس ۵۰۰ پوند پرداخت و علاوه بر احیای زمین بانک استریت، یک جایگاه ۱،۰۰۰ نفری جدید نیز به آن افزود. در عرض چهار سال، چهار طرف ورزشگاه دارای جایگاه شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۰،۰۰۰ نفر رسید.[۷۰]
بعد از کسب عنوان قهرمانی لیگ در سال ۱۹۰۸ و قهرمانی در جام حذفی در سال بعد، بانک استریت برای جاه‌طلبی‌های بزرگ دیویس کافی نبود.[۷۰] در فوریه ۱۹۰۹، شش هفته قبل از فینال جام حذفی، الدترافورد به عنوان نام ورزشگاه جدید منچستر یونایتد تصویب شد. باشگاه، زمین ورزشگاه را به قیمت ۶۰،۰۰۰ پوند خرید. بودجه‌ای ۳۰،۰۰۰ پوندی به آرچیبالد لیچ (معمار) داده شد تا کار ساخت را شروع کند. در ابتدا قرار بود تا ورزشگاه ۱۰۰،۰۰۰ نفری باشد، ولی با توجه به بودجه، به ۷۷،۰۰۰ نفر کاهش یافت. ورزشگاه توسط آقایان براملد و اسمیت در شهر منچستر ساخته شد. رکورد حضور بیشترین تماشاگر در این ورزشگاه، در ۲۵ مارس ۱۹۳۹ ثبت شد.در آن بازی که نیمه‌نهایی جام حذفی بود،۷۶٬۹۶۲ تماشاگر به ورزشگاه آمدند.[۷۱]
در طول جنگ جهانی دوم و به دلیل بمباران، بخش زیادی از ورزشگاه تخریب شد. تونل ورودی جنوب ورزشگاه، تنها قسمت باقیمانده از آن بود. بعد از جنگ باشگاه از کمیسیون خسارت جنگ ۲۲٬۲۷۸ پوند دریافت کرد تا ورزشگاه را بازسازی کند. در طول بازسازی ورزشگاه، منچستر یونایتد بازیهای خانگی‌اش را در ورزشگاه خانگی منچسترسیتی برگزار می‌کرد. منچستر یونایتد سالانه ۵،۰۰۰ پوند و به علاوه قسمتی از سود باشگاه را صرف کرد تا استرتفورد اند، جایگاههای غربی و شرقی ورزشگاه بازسازی شد.[۷۲] در مارس ۱۹۵۷، ۴۰،۰۰۰ پوند صرف شد تا سیستم نور ورزشگاه برقرار شود. در سال ۱۹۸۷، سیستم روشنایی جدیدی در ورزشگاه نصب شد. سیستمی که تا امروز باقی مانده‌است.[۷۳]
بعد از ابلاغ گزارش تیلور، ظرفیت الدترافورد به ۴۴،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. در سال ۱۹۹۵ جایگاه شمالی ورزشگاه، بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۵،۰۰۰ نفر افزایش یافت. در پایان فصل ۹۹–۱۹۹۸، جایگاههای شرقی و غربی نیز بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۶۷،۰۰۰ نفر افزایش یافت. از ژوئیه ۲۰۰۵ تا مهٔ ۲۰۰۶، با اضافه شدن جایگاههای شمال غربی و شمال شرقی، ۸،۰۰۰ نفر دیگر به ظرفیت ورزشگاه افزوده شد. در ۲۶ مارس ۲۰۰۶، یک رکورد برای بیشترین حضور تماشاگر در یک بازی ثبت شد و ۶۹٬۰۷۰ نفر در ورزشگاه الدترافورد حضور یافتند.[۷۴] در ۳۱ مارس ۲۰۰۷، این رکورد شکسته شد، چرا که ۷۶٬۰۹۸ نفر بازی منچستر یونایتد و بلکبرن را از نزدیک تماشا کردند.[۷۵] یعنی فقط ۱۱۴ صندلی در این بازی خالی مانده بود (۰٫۱۵ ٪ از ظرفیت ورزشگاه). در سال ۲۰۰۹، به دلیل تعمیرات مختلف بر روی جایگاه‌ها، ۲۵۵ نفر از ظرفیت ورزشگاه کم شد و ظرفیت کل به ۷۵٬۹۵۷ کاهش یافت.[۷۶]
هواداران
منچستر یونایتد با داشتن بیشترین هوادار، باشگاه‌های هواداری و بیشترین میانگین تماشاگر برای هر بازی خانگی، پرطرفدارترین تیم جهان به حساب می‌آید.[۷۷] این باشگاه بالغ بر ۲۰۰ باشگاه هواداری رسمی را در ۲۴ کشور دنیا اداره می‌کند.[۷۸] باشگاه منچستر یونایتد به خاطر تورهای تابستانی خود و سفر به نقاط مختلف جهان در تعطیلات، محبوبیت ویژه‌ای در نزد مردم جهان دارد.دیلویت تخمین می‌زند که منچستر یونایتد در سرتاسر دنیا ۷۵ میلیون هوادار دارد[۷۹]، در حالی که برخی دیگر این رقم را نزدیک به ۳۳۳ میلیون نفر می‌دانند.[۸۰]
رقیبان سنتی
منچستر یونایتد سه رقیب سنتی دارد:لیورپول، لیدز یونایتد و منچستر سیتی
حساسیت بازی دو تیم منچستر یونایتد و منچستر سیتی، به خاطر آن است که هر دو از یک شهر هستند و منچستر سیتی سال‌هاست سعی می‌کند تا جای منچستر یونایتد را به عنوان تیم اول شهر منچستر بگیرد.[۸۱]
رقابت دو تیم منچستر یونایتد و لیورپول، به دوران انقلاب صنعتی باز می‌گردد. در آن زمان منچستر یک شهر مهم در صنعت نساجی بود و لیورپول نیز بندر مهمی به حساب می‌آمد.[۸۲]
به بازی بین دو تیم منچستر یونایتد و لیدز یونایتد جنگ گل‌ها هم گفته می‌شود. زیرا لیدز یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ یورکشایر و منچستر یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ لانکشایر می‌باشد.[۸۳]
برند جهانی
باشگاه منچستر یونایتد به عنوان یک برند جهانی توصیف می‌شود. یک گزارش در سال ۲۰۰۹، نشان می‌دهد که ارزش تجاری و مالکیت معنوی باشگاه، حدود ۳۲۹ میلیون پوند است که از نظر قدرت برند دارای نمرهٔ AAA می‌باشد (قوی‌ترین برند).[۸۴] در سال ۲۰۱۰، مجله فوربز، برند منچستر یونایتد را بعد از برند تیم نیویورک یانکیز، با ارزشی معادل ۲۸۵ میلیون دلار (۱۶ درصد قیمت کل باشگاه: ۱٫۸۳۵ میلیارد دلار) در رده دوم ارزشمندترین برند باشگاه‌های ورزشی جهان قرار داد. این باشگاه، در جدول پولی فوتبال دیلویت در ردهٔ سوم قرار دارد. (پس از رئال مادرید و بارسلونا)[۸۵]
قدرت برند و به طور کلی شهرت منچستر یونایتد در جهان، اغلب به بازسازی تیم منچستر یونایتد توسط مت بازبی و به دنبال آن کسب موفقیت‌های مختلف بعد از فاجعه هوایی مونیخ نسبت داده می‌شود، کاری که تحسین همگان را برانگیخت.[۸۶] تیمی شامل بازیکنانی چون بابی چارلتون، نوبی استایلز (اعضای تیم ملی انگلستان که قهرمان جهان شد)، دنیس لا و جرج بست. سبک بازی حمله‌ای این تیم به «تسخیر ابتکار فوتبال انگلیس» مشهور شده بود.[۸۷]
منچستر یونایتد نخستین باشگاه انگلیسی بود که سهامش در سال ۱۹۹۱، در بورس اوراق بهادار لندن، به فروش گذاشته شد. با این کار، باشگاه پیشرفت قابل توجهی در مسائل مالی کرد و استراتژی‌اش در بخش تبلیغاتی را بهبود بخشید. تمرکز باشگاه روی تبلیغات و موفقیت‌های ورزشی تیم در مسابقات مختلف، سود قابل توجهی را برای باشگاه به ارمغان آورد.[۸۸] قدرت برند منچستر یونایتد، با توجه رسانه‌های مختلف به بازیکنان این تیم در خارج از زمین، از جمله دیوید بکهام (که خیلی زود خودش یک برند در جهان شد)، بیشتر شد. این توجه باعث شد تا در روی زمین نیز توجه بیشتری به منچستر یونایتد شود و فرصت‌های خوبی از جمله حامیان مالی خوب و حق پخش تلویزیونی نصیب این تیم شود.[۸۹] در این زمان محوبیت دیوید بکهام در آسیا دلیل جدایی ناپذیر موفقیت تجاری باشگاه در این قاره بود.[۹۰]
به خاطر کسب نتایج عالی در رقابت‌های مختلف، زمینه برای تولید درآمد بیشتر از طریق حقّ پخش تلویزیونی بازیهای تیم، ایجاد شد. از آغاز لیگ برتر، منچستر یونایتد برای فروش حق پخش تلویزیونی بازیهای تیم خود، بیشترین درآمد را در بین باشگاه‌های انگلیسی کسب کرده‌است. این باشگاه با شبکه اسکای بریتانیا قرارداد دارد.[۹۱] منچستر یونایتد دارای بیشترین درآمد از طریق تبلیغات در بین تیمهای انگلیسی است. آنها در فصل ۰۶–۲۰۰۵، از طریق تبلیغات ۵۱ میلیون پوند کسب کردند. این در حالی بود که باشگاه چلسی ۴۲٫۵ میلیون پوند، لیورپول ۳۹٫۳ میلیون پوند، آرسنال ۳۴ میلیون پوند و نیوکاسل ۲۷٫۹ میلیون پوند از این راه کسب کرده بودند. راز موفقیت باشگاه در جذب حامیان مالی درجه یک، داشتن قرارداد ۱۳ ساله و ۳۰۳ میلیون پوندی با کمپانی نایک است که از سال ۲۰۰۲ طراحی و تولید لباس تیم را بر عهده گرفته‌است.[۹۲]
حامیان مالی
حامیان مالی پیراهن تیم
شرکت شارپ، نخستین حامی مالی منچستر یونایتد به حساب می‌آید. این شرکت در فصل ۸۳–۱۹۸۲، قراردادی پنج ساله به ارزش ۵۰۰،۰۰۰ پوند با منچستر یونایتد امضا کرد. شارپ تا فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹، حامی مالی منچستر بود. بعد از آن، باشگاه با شرکت وودافون، قرارداد چهارساله و ۳۰ میلیون پوندی امضا کرد.[۹۳] وودافون برای امضای قرارداد چهارساله‌ای دیگر به ارزش ۳۶ میلیون پوند موافقت کرد، ولی پس از دو فصل تصمیم گرفت قراردادش با باشگاه منچستر یونایتد را فسخ کند. آنها دلیل این‌کار را تمرکز بیشتر روی حمایت مالی از لیگ قهرمانان اروپا اعلام کردند.[۹۳]
در شروع فصل ۰۷–۲۰۰۶، شرکت بیمه گروه بین‌المللی آمریکایی قراردادی چهارساله به ارزش ۵۶٫۵ میلیون پوند با باشگاه به امضا رساند که این مقدار، بالاترین مبلغ، برای یک حامی مالی در دنیا بود. این قرارداد در سپتامبر ۲۰۰۶ منعقد شد.[۹۴][۹۵] در ابتدای فصل ۱۱–۲۰۱۰، شرکت بیمه مجدد آمریکایی به نام ای‌اوان قراردادی چهارساله و به مبلغ ۸۰ میلیون پوند با باشگاه منچستر یونایتد به امضا رساند که ارزشمندترین حامی مالی باشگاه‌های فوتبال در تاریخ به حساب می‌آید.[۹۶]
تولیدکننده‌های لباس تیم
تولیدکننده لباس‌های باشگاه در ابتدا آمبرو بود تا این که در سال ۱۹۷۵، باشگاه با شرکت ادمیرال اسپورتزور قراردادی ۵ ساله امضا کرد.[۹۷] در سال ۱۹۸۰، آدیداس تولید البسه یونایتد را به عهده گرفت[۹۸] تا این که در سال ۱۹۹۲، آمبرو دوباره با باشگاه قرارداد امضا کرد.[۹۹] آمبرو ۱۰ سال تولید لباس‌های منچستر را بر عهده داشت. پس از آن نایک قراردادی به ارزش ۳۰۲٫۹ میلیون پوند و تا سال ۲۰۱۵ با باشگاه امضا کرد. آنها در ۲۲ ماه اول کار خود ۳٫۸ میلیون پیراهن فروختند.[۱۰۰][۱۰۱] به علاوه نایک و ای‌اوان، باشگاه چند اسپانسر دیگر دارد که در سطح پایین هستند و تبلیغات آنها در کنار زمین و یا در وب‌سایت رسمی باشگاه دیده می‌شود، مانند:آئودی و بادویزر.[۱۰۲]
مالکیت و امور مالی
باشگاه فوتبال منچستر یونایتد توسط شرکت راه‌آهن لانکشایر و یورکشایر تأسیس شد و در سال ۱۸۹۲ سهام آن به صورت اوراق بهادار ۱ پوندی به فروش گذاشته شد. در سال ۱۹۰۲، چهار سرمایه‌دار که یکی از آنها جان هنری دیویس بود، هر کدام در باشگاه ۵۰۰ پوند سرمایه‌گذاری کردند و باشگاه را از ورشکستگی نجات دادند.[۱۷] بعد از مرگ دیویس در سال ۱۹۲۷، باشگاه دوباره در آستانهٔ ورشکستگی قرار گرفت، ولی در دسامبر ۱۹۳۱، جیمز گیبسون با سرمایه‌گذاری ۲،۰۰۰ پوند، کنترل باشگاه را در دست گرفت. گیبسون در سال ۱۹۴۸، کار ادارهٔ باشگاه را به پسرش آلن، واگذار کرد.[۱۰۳] گیبسون سه سال بعد درگذشت. خانوادهٔ گیبسون مالکیت باشگاه را حفظ کردند،[۱۰۴] اما مدیریت باشگاه را به هارولد هاردمن، بازیکن سابق این تیم، سپردند.[۱۰۵]
چند روز پس از فاجعه مونیخ، لوئیس ادواردز که یکی از دوستان مت بازبی نیز بود، به هیئت مدیره پیشنهاد شد. وی ۴۰،۰۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کرد، ۵۴٪ سهام کل باشگاه را تصاحب کرد و در سال ۱۹۵۴، مدیر باشگاه شد.[۱۰۶] وقتی لیلیان گیبسون در ژانویه ۱۹۷۱ درگذشت، سهام وی به آلن گیبسون رسید. آلن مقداری از سهم خود را به پسر لوئیس ادواردز، مارتین، فروخت. مارتین ادواردز، بعد از مرگ پدرش در سال ۱۹۸۰ ادارهٔ باشگاه را در دست گرفت.[۱۰۷] رابرت مکسول که سرمایه‌داری بزرگ در حوزهٔ رسانه‌ها بود، تلاش کرد تا باشگاه را در سال ۱۹۸۴ بخرد، ولی ادواردز نپذیرفت.[۱۰۷] در سال ۱۹۸۹، مارتین ادواردز می‌خواست تا باشگاه را با مبلغ ۲۰ میلیون پوند به مایکل نایتون بفروشد، اما موفق نشد و به‌جای آن، نایتون به هیئت مدیرهٔ باشگاه پیوست.[۱۰۷] منچستر یونایتد در سال ۱۹۹۱، بار دیگر به بورس انگلستان (بورس لندن) رفت و ۶٫۷ میلیون پوند از سهامش فروخته شد.[۱۰۸] در سال ۱۹۹۸، پیشنهاد دیگری برای خرید منچستر یونایتد به آن باشگاه ارائه شد. این بار از طرف یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌داران رسانه‌ای دنیا یعنی روپرت مرداک. سهام‌داران باشگاه علیه مرداک جبهه گرفتند و گروه اعتماد حامیان منچستر یونایتد هواداران را به خرید سهام باشگاه تشویق کرد تا مرداک باشگاه را صاحب نشود. پیشنهاد مرداک در آن زمان نظیر نداشت. او برای خرید باشگاه ۶۲۳ میلیون پوند پیشنهاد کرده بود.[۱۰۹] هیئت مدیره با فروش باشگاه موافقت کرد، اما کمیسیون انحصار و ادغام بریتانیا در آوریل ۱۹۹۹، این قرارداد را لغو کرد.[۱۱۰] چند سال بعد، بین سرمربی باشگاه سر الکس فرگوسن و مدیران آن یعنی جان مگنیر و جان پاتریک مک‌کانوس(که تا آن زمان بیشتر سهام باشگاه را تصاحب کرده بودند) جنگ قدرت درگرفت. این دو سعی کردند تا فرگوسن را از منصبش برکنار کنند. هیئت مدیره پاسخ آنها را با کم کردن سهمشان و اخراج تدریجی‌شان از باشگاه داد.[۱۱۱]
در ماه مهٔ ۲۰۰۵، مالکوم گلیزر ۲۸٫۷٪ سهام باشگاه را خرید. سپس با ۸۰۰ میلیون پوند (۱٫۵ میلیارد دلار) ۹۹٪ درصد باشگاه را خرید.[۱۱۲][۱۱۳] در سال ۲۰۰۶، باشگاه اعلام کرد که ۶۶۰ میلیون پوند بدهی دارد و در نتیجه سود سالانه باشگاه به ۶۲ میلیون پوند کاهش می‌یابد.[۱۱۴][۱۱۵] در ژانویه ۲۰۱۰، باشگاه با بدهی ۷۱۶،۵ میلیون پوند (۱،۱۷ میلیارد دلار)[۱۱۶] مجبور شد تا ۵۰۴ میلیون پوند از سهام خود را از طریق اوراق بهادار به فروش بگذارد که به آنها کمک کرد تا ۵۰۹ میلیون پوند از بدهی خود به بانک‌های خارجی را بپردازد.[۱۱۷] سود سالیانهٔ باشگاه به ۴۵ میلیون پوند تقلیل یافت و این باعث شروع اعتراض هواداران شد.[۱۱۸] از آن زمان بعد گروه‌های هواداری در اعتراض به گلیزرها تشکیل شد که با نمادهای سبز و طلایی رنگ (به رنگ لباس تیم اولیه یعنی نیوتون هیث) در ورزشگاه و زمین تمرین باشگاه حاضر می‌شوند.[۱۱۹]
بازیکنان
ترکیب تیم نخست
| ترکیب منچستر یونایتد در فصل ۱۱–۲۰۱۰ |
تذکر:پرچم استفاده شده در کنار نام بازیکنان نشان‌دهندهٔ ملیتی است که برای بازیکنان در فیفا ثبت شده‌است.این بازیکنان ممکن است بیش از یک ملیت داشته باشند.
|
|
بازیکنان قرضی
تذکر:پرچم استفاده شده در کنار نام بازیکنان نشان‌دهندهٔ ملیتی است که برای بازیکنان در فیفا ثبت شده‌است.این بازیکنان ممکن است بیش از یک ملیت داشته باشند.
|
|
کاپیتان‌های باشگاه
از سال ۱۸۸۲ تاکنون، ۴۵ بازیکن وظیفهٔ کاپیتانی را برای تیم منچستر یونایتد (در ابتدا نیوتون هیث) برعهده داشته‌اند.[۱۲۸] اولین کاپیتان باشگاه که نامش مشخص است، ای. توماس (E. Thomas) بوده‌است. وی از سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۳ کاپیتانی تیم را عهده‌دار بوده‌است.[۱۲۸] برایان رابسون دارای رکورد بلندمدت ترین دوران کاپیتانی در تیم می‌باشد. او از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۴ کاپیتان منچستر یونایتد بود.[۱۲۸] روی کین که از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ کاپیتان تیم بود، پرافتخارترین کاپیتان باشگاه به حساب می‌آید. او در طول این سال‌ها همراه با منچستر یونایتد، چهار بار در لیگ برتر، دو بار در جام حذفی، یک بار در جام خیریه، یک بار در لیگ قهرمانان اروپا و یک بار در جام بین قاره‌ای قهرمان شد.کاپیتان کنونی این تیم، نمانیا ویدیچ است که پس از خداحافظی گری نویل از فوتبال، بازوبند کاپیتانی تیم را بر بازو می‌بندد.
آکادمی و بازیکنان ذخیره
آکادمی و بازیکنان ذخیره باشگاه فوتبال منچستر یونایتد تیم دوم باشگاه فوتبال منچستر یونایتد است. این تیم در لیگ برتر فوتبال آکادمی انگلستان بازی می‌کند. از سال ۱۹۹۹ که این لیگ تأسیس شد، آنها ۴ بار در سال‌های ۲۰۰۲، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ قهرمان این لیگ شدند. بسیاری از بازیکنان بزرگ تیم منچستر یونایتد مانند رایان گیگز، پل اسکولز و دیوید بکهام در این تیم رشد کرده‌اند.[۱۲۹]
پیشینه و آمار
رکوردهای بازیکنان
بیشترین تجربه بازی
رایان گیگز که از سال ۱۹۹۱ در منچستر یونایتد بازی می‌کند،تاکنون ۸۷۴ بازی برای این تیم انجام داده که از این حیث، در بین بازیکنان منچستر یونایتد رکورد دار می‌باشد.بعد از وی بابی چارلتون که از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۳ در یونایتد بازی می‌کرد،با ۷۵۸ بازی در رتبه دوم قرار دارد.همچنین بیل فولکس با ۶۸۸ بازی که در بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۳ برای منچستر یونایتد انجام داد،در رتبه سوم قرار دارد.[۱۳۰]
بهترین گلزنان تاریخ باشگاه
بابی چارلتون با زدن ۲۴۹ گل در ۷۵۸ بازی برای منچستر یونایتد، بهترین گلزن تاریخ باشگاه به حساب می‌آید.رکورد وی از سال ۱۹۷۳ تاکنون دست نخورده باقی مانده‌است.بعد از او دنیس لا با ۲۳۷ گل در ۴۰۴ بازی در رده دوم قرار دارد.جک رولی هم با ۲۱۱ گل در ۴۲۴ مسابقه، سومین گلزن تاریخ باشگاه محسوب می‌شود.[۱۳۱]
جوایز بازیکنان
توپ طلای اروپا
بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب توپ طلای اروپا شده‌اند:[۱۳۲]
- دنیس لا - ۱۹۶۴
- بابی چارلتون - ۱۹۶۶
جرج بست - ۱۹۶۸
کریستیانو رونالدو - ۲۰۰۸
کفش طلای اروپا
بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب کفش طلای اروپا شده‌اند:
- کریستیانو رونالدو (۳۱ گل) - ۲۰۰۸[۱۳۳]
بهترین بازیکن یوفا
بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن یوفا شده‌اند:[۱۳۴]
- دیوید بکهام - ۱۹۹۹
- کریستیانو رونالدو - ۲۰۰۸
بازیکن سال فوتبال جهان
بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب عنوان بازیکن سال فوتبال جهان شده‌اند:
- کریستیانو رونالدو - ۲۰۰۸[۱۳۵]
نقل و انتقالات
بیشترین هزینه خرید بازیکن
گران قیمت‌ترین خرید باشگاه منچستر یونایتد، دیمیتار برباتوف است. برباتوف در سپتامبر ۲۰۰۸ و با مبلغ ۳۰،۷۵ میلیون پوند، از تاتنهام به منچستر یونایتد پیوست.[۱۳۶][۱۳۷] پیش از این، این رکورد ۲۹،۱ میلیون پوند بود که باشگاه در سال ۲۰۰۲ و برای انتقال ریو فردیناند به لیدز یونایتد پرداخته بود[۱۳۶] که او را به گران‌ترین مدافع فوتبال جهان تبدیل کرد.[۱۳۸] همچنین منچستر برای امضای قرارداد با وین رونی در سال ۲۰۰۴، ۲۵،۶ پوند میلیون پرداخت که بیشترین هزینهٔ پرداخت شده برای یک بازیکن نوجوان به حساب می‌آید.[۱۳۹]
بیشترین هزینه فروش بازیکن
رکورد دار گران قیمت‌ترین بازیکن فروخته شده باشگاه نیز، دیوید بکهام بود که در سال ۲۰۰۳، با مبلغ ۱۵٫۲۵ میلیون پوند به رئال مادرید رفت.[۱۳۶] هرچند کریستیانو رونالدو، در تابستان ۲۰۰۹، با انتقال ۸۰ میلیون پوندی‌اش به رئال مادرید، این رکورد را شکست[۱۴۰] همچنین خوان سباستین ورون که در سال ۲۰۰۳ با مبلغ ۱۵ میلیون پوند به چلسی رفت، در رتبه بعدی قرار دارد.[۱۳۶]
مقامات باشگاه
.jpg)
- مالک باشگاه: خانوادهٔ گلیزر به همراه سهامداری انحصاری فوتبال سرخ[۱۴۱]
- مدیر افتخاری: مارتین ادواردز[۱۴۲]
مدیران و سرپرستان باشگاه
- رئیس باشگاه: جوئل گلیزر و آورام گلیزر[۱۴۳]
- مدیر اجرایی: دیوید گیل [۱۴۳]
- رئیس دفتر باشگاه: مایکل بالینگبروک[۱۴۳]
- مدیر بازرگانی: ریچارد آرنولد[۱۴۴]
- مدیر هیئت مدیره: اد وودوارد[۱۴۵]
- مدیران غیر اجرایی: برایان گلیزر، کوین گلیزر، ادوارد گلیزر و داریس گلیزر[۱۴۳]
مقامات باشگاه فوتبال منچستر یونایتد
- متصدیان باشگاه: دیوید گیل، مایکل ادلسون، سر بابی چارلتون و موریس واتکینز[۱۴۶]
- منشی باشگاه: جان الکساندر[۱۴۷]
- سفیر جهانی: برایان رابسون[۱۴۸]
کادر فنی و پزشکی
- سرمربی: سر الکس فرگوسن[۱۴۹]
- دستیار سرمربی: مایک فلان[۱۵۰]
- مربی اول تیم: رنه مئولنستین[۱۵۱]
- مربی دروازه‌بانان: اریک استیل[۱۵۲]
- مربی بدنسازی: تونی استرادویک[۱۵۳]
- مربی تیم دخیره‌های باشگاه: وارن جویس[۱۵۴]
تاریخچه مربیان باشگاه
| سال[۱۵۵] | نام | توضیحات |
|---|---|---|
| ۱۸۷۸–۱۸۹۲ | نامعلوم | |
| ۱۸۹۲–۱۹۰۰ | آلفرد هارولد آلبوت | |
| ۱۹۰۰–۱۹۰۳ | جیمز وست | |
| ۱۹۰۳–۱۹۱۲ | ارنست منگنال | |
| ۱۹۱۲–۱۹۱۴ | جان بنتلی | |
| ۱۹۱۴–۱۹۲۲ | جک رابسون | |
| ۱۹۲۲–۱۹۲۶ | جان چپمن | اولین مربی غیر انگلیسی |
| ۱۹۲۶–۱۹۲۷ | لل هیلدیتچ | |
| ۱۹۲۷–۱۹۳۱ | هربرت باملت | |
| ۱۹۳۱–۱۹۳۲ | والتر کریکمر | |
| ۱۹۳۲–۱۹۳۷ | اسکات دانکن | |
| ۱۹۳۷–۱۹۴۵ | والتر کریکمر | |
| ۱۹۴۵–۱۹۶۹ | مت بازبی | |
| ۱۹۶۹–۱۹۷۰ | ویلف مک‌گینس | |
| ۱۹۷۰–۱۹۷۱ | مت بازبی | |
| ۱۹۷۱–۱۹۷۲ |  فرانک اوفارل | اولین مربی غیر بریتانیایی |
| ۱۹۷۲–۱۹۷۷ | تامی دوچرتی | |
| ۱۹۷۷–۱۹۸۱ | دیو سکستون | |
| ۱۹۸۱–۱۹۸۶ | ران اتکینسون | |
| ۱۹۸۶–تاکنون | سر الکس فرگوسن[۱۴۹] | پرافتخارترین مربی و دارای طولانی‌ترین مدت مربیگری در منچستر یونایتد[۱۴۹] |
افتخارات
منچستریونایتد نخستین جامش را در سال ۱۸۸۶ و به عنوان تیم نیوتون هیث به دست آورد.[۱۵۶] آنها در سال ۱۹۰۸، برای اولین بار قهرمان لیگ شدند و در سال بعد نیز برای اولین بار در جام حذفی قهرمان شدند. منچستریونایتد پرافتخارترین تیم در دهه ۹۰ میلادی به حساب می‌آید. آنها در این سال‌ها ۵ قهرمانی لیگ برتر، ۴ قهرمانی در جام حذفی، ۱ قهرمانی در جام اتحادیه، پنج عنوان قهرمانی در جام خیریه، ۱ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۱ قهرمانی در جام در جام اروپا، ۱ قهرمانی در سوپر جام اروپا و ۱ عنوان قهرمانی در جام بین قاره‌ای به دست آوردند.
این باشگاه با ۱۱ عنوان قهرمانی در جام اتحادیه و ۱۸ بار حضور در بازی نهایی این رقابت‌ها رکورددار محسوب می‌شود.[۱۵۷] منچستریونایتد ۱۹ بار قهرمان لیگ شده‌است و از این حیث در بین تیمهای انگلیسی پیشتاز است. همچنین منچستریونایتد در سال ۱۹۶۸ به عنوان نخستین تیم انگلیسی به قهرمانی اروپا رسید.
تنها افتخاری که منچستریونایتد کسب نکرده‌است، قهرمانی در لیگ اروپا است[۱۵۸] و فقط یک بار در فصل ۸۵–۱۹۸۴ به یک‌چهارم‌نهایی این رقابت‌ها رسید.[۱۵۹]
داخلی
لیگ
لیگ دسته اول و لیگ برتر: ۰۸–۱۹۰۷، ۱۱–۱۹۱۰، ۵۲–۱۹۵۱، ۵۶–۱۹۵۵، ۵۷–۱۹۵۶، ۶۵–۱۹۵۵، ۶۷–۱۹۶۶، ۹۳–۱۹۹۲، ۹۴–۱۹۹۳، ۹۶–۱۹۹۵، ۹۷–۱۹۹۶، ۹۹–۱۹۹۸، ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۰۱–۲۰۰۰، ۰۳–۲۰۰۲، ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۰۹–۲۰۰۸ ، ۱۱–۲۰۱۰[۱۵۸][۱۶۰]
لیگ دسته دوم: ۳۶–۱۹۳۵، ۷۵–۱۹۷۴ [۱۶۱][۱۶۲]
جام‌ها
- جام حذفی فوتبال انگلیس: ۰۹–۱۹۰۸، ۴۸–۱۹۴۷، ۶۳–۱۹۶۲، ۷۷–۱۹۷۶، ۸۳–۱۹۸۲، ۸۵–۱۹۸۴، ۹۰–۱۹۸۹، ۹۴–۱۹۹۳، ۹۶–۱۹۹۵، ۹۹–۱۹۹۸، ۰۴–۲۰۰۳ [۱۵۸]
- جام اتحادیه فوتبال انگلیس: ۹۲–۱۹۹۱، ۰۶–۲۰۰۵، ۰۹–۲۰۰۸، ۱۰–۲۰۰۹ [۱۵۸]
- جام خیریه انگلیس: ۱۹۰۸، ۱۹۱۱، ۱۹۵۲، ۱۹۵۶، ۱۹۵۷، ۱۹۶۵، ۱۹۶۷، ۱۹۷۷، ۱۹۸۳، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۱۹۹۷، ۲۰۰۳، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸، ۲۰۱۰ [۱۵۸]
اروپایی
- لیگ قهرمانان اروپا: ۶۸–۱۹۶۷، ۹۹–۱۹۹۸، ۰۸–۲۰۰۷ [۱۵۸]
- جام در جام اروپا: ۹۱–۱۹۹۰ [۱۵۸]
- سوپرجام اروپا: ۱۹۹۱ [۱۵۸]
جهانی
- جام بین‌قاره‌ای: ۱۹۹۹ [۱۵۸]
- جام باشگاه‌های جهان: ۲۰۰۸ [۱۵۸]
دوگانه و سه‌گانه‌ها
دوگانه‌ها
- لیگ و جام حذفی: ۹۴–۱۹۹۳، ۹۶–۱۹۹۵، ۹۹–۱۹۹۸ (به عنوان قسمتی از سه‌گانه نیز محسوب می‌شود) [۱۵۸]
- لیگ و جام اتحادیه: ۰۹–۲۰۰۸ [۱۵۸]
- لیگ و لیگ قهرمانان اروپا: ۹۹–۱۹۹۸ (به عنوان قسمتی از سه‌گانه نیز محسوب می‌شود)، ۰۸–۲۰۰۷[۱۵۸]
سه‌گانه‌ها
لیگ و جام اتحادیه و لیگ قهرمانان اروپا: ۹۹–۱۹۹۸ [۱۵۸]
جام‌هایی نظیر جام باشگاه‌های جهان، جام خیریه، سوپر جام‌ها و جام بین قاره‌ای به دلیل حضور تعداد کمی تیم، در بحث سه‌گانه‌ها و دوگانه‌ها قابل صرف نظر کردن هستند و جز سه‌گانه در نظر گرفته نمی‌شوند.[۱۶۳]
فوتبال
 | این مقاله برای خواندن و ناوبری آسان بیش از حد طولانی بنظر می‌رسد. لطفا شکستن این مقاله به مقاله‌هایی کوچکتر و استفاده از این مقاله برای بیان خلاصه‌ای از نکات مهم را به بحث بگذارید. |
بازی فوتبال ورزشی است تیمی که در آن دو گروه یازده نفره در مقابل هم بازی می‌کنند و اغلب آن را پرطرفدارترین ورزش جهان می‌دانند. این ورزش در زمینی مستطیل شکل با پوشش چمن یا چمن مصنوعی انجام می‌گیرد که در انتهای عرضی دو ضلع آن دو دروازه قرار داده شده‌است. هدف وارد کردن توپ به دروازهٔ حریف است. دروازه‌بان تنها کسی است که در این بازی حق دارد از دست‌ها و بازوهای خود برای گرفتن و مهار توپ استفاده کند. دیگر اعضای تیم توپ را اغلب با استفاده از پا و ضربه زدن به آن به گردش درمی‌آورند، گاه نیز ممکن است از سینه یا سر خود استفاده کنند. هر تیمی که بیشترین گل را به حریف بزند برندهٔ بازی است. اگر بازی در پایان با گل‌های برابر پایان پذیرد نتیجه بازی را مساوی اعلام می‌کنند یا این که بازی به وقت اضافی کشیده می‌شود و سپس ممکن است ضربات پنالتی تعیین‌کننده بازی باشد.
قوانین فوتبال مدرن و به شکل امروزی آن در کشور انگلستان وضع شد. نهاد اداره‌کننده فوتبال در جهان فیفا نام دارد که اغلب آن را به اختصار فیفا (به انگلیسی: FIFA) می‌نامند. معتبرترین مسابقه در این رشته ورزشی جام جهانی فوتبال نام دارد که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود. این رویداد هنگام برگزاری بینندگان زیادی دارد که شمار آن دو برابر بینندگان بازیهای المپیک تابستانی است.
تاریخچه [ویرایش]
اگرچه اطلاعاتی در مورد ریشه اصلی و حقیقی این ورزش در دست نیست ولی از مطالب جالب و شخصی در مورد تاریخچه آن اطلاع داریم. فوتبال امروزی به تدریج رشد کرده‌است ولی گفته می‌شود که نوعی از آن قبل از مسیح بازی می‌شد. در چین نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال در ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح وجود داشت. عکس‌های مصریان نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال را نشان می‌دهد ولی در یونان یک بازی به نام اسپیشکیروز به طرز جالبی به فوتبال امروزی شبیه‌است. فوتبال در برزیل از سال ۱۸۹۴ شروع شد. این ورزش به وسیله چارلز میلر برزیلی که اجداد او بریتانیایی بودند به مردم برزیل معرفی شد. در سال ۱۹۷۰ مسابقه‌ای بین ایتالیا و برزیل برگزار شد و هیچ کس تصور نمی‌کرد که ۸۰۰ میلیون نفر از مردم جهان ناظر بر اجرای مسابقه باشند. امروزه اکثر مردم جهان به فوتبال بیشتر از سایر ورزش‌ها می‌پردازند.
فوتبال مدرن از کشور بریتانیا سرچشمه گرفته‌است. در ابتدا اختلافات عقیده‌ای بسیاری میان علاقمندان راگبی و فوتبال وجود داشت زیرا راگبی با دست و فوتبال با پا اجرا می‌شد. این مسئله در سال ۱۸۶۳ زمانی که طرفداران فوتبال شروع به اجرای این ورزش توسط پاها کردند اتفاق افتاد. گروه دیگر انجمن راگبی را تأسیس کردند و بالاخره در سال ۱۸۷۱ این دو رشته ورزشی کاملاً از یکدیگر جدا شدند. از آن زمان به بعد هر دو رشته پیشرفت‌های شایانی نموده و طرفداران بسیاری پیدا کردند. فدراسیون بین‌المللی فوتبال در سال ۱۹۰۴ بنیان گزاری شد. این فدراسیون وظیفه دارد که به نحوه اجرای مسابقات نظارت داشته باشد. قوانین فوتبال بدون موافقت و تصویب سایر کشورهای عضو فدراسیون تغییر نمی‌کند.
اولین مسابقه بین‌المللی فوتبال جهان در سال ۱۸۷۲ بین تیمهای انگلیس و اسکاتلند در شهر گلاسگو انجام شد، که با نتیجه صفر-صفر پایان یافت. در سال ۱۹۲۰ بازیکنان فوتبال در مسابقات المپیک بلژیک شرکت کردند و در سال ۱۹۳۰ اولین جام جهانی فوتبال در کشور اروگوئه برگزار شد.
استادیوم همدن پارک [۱] در شهر گلاسگو رکورددار تعداد تماشاچیان در مسابقات فوتبال اروپا است؛ در سال ۱۹۳۷ جمعیتی معادل ۱۴۹٫۵۴۷ نفر در این استادیوم شاهد بُرد ۳ بر ۱ تیم ملی اسکاتلند در مقابل تیم ملی انگلیس بودند.
شرایط بازی [ویرایش]
در این بازی هر تیم دارای ۱۱ بازیکن است که یکی از آنها در دروازه قرار می‌گیرد و بقیه با توجه به استراتژی بازی در نقاط مختلف زمین قرار می‌گیرند. در تقسیم‌بندی دقیق، بازیکن‌ها با توجه به مکان قرارگیری‌شان در زمین به مدافع، هافبک و مهاجم تقسیم می‌شوند.
داوری مسابقات فوتبال به عهدهٔ چهار داور است. یکی از داوران که به نام داور وسط معروف است که در زمین فوتبال همراه با بقیهٔ بازیکنان حرکت می‌کند، دو کمک‌داور نیز در کناره‌های زمین قرار می‌گیرند و داور چهارم نیز بیرون زمین است.
هر تیم فوتبال دارای حداقل یک سرمربی، یک مربی و یک مربی دروازه‌بان است. همچنین هر تیم دارای تعدادی بازیکن ذخیره‌است که می‌توانند در میان بازی با بازیکن‌های درون زمین تعویض شوند. تعداد تعویض‌های هر تیم به سه تعویض محدود است.
بازیکن [ویرایش]
در فوتبال بازیکن فردی است که بر پایهٔ قوانین فوتبال٫ فوتبال بازی می‌کند. در یک بازی فوتبال هر تیم ۱۱ بازیکن دارد که یکی از آنها دروازه‌بان است و بقیه یا پدافندگر یا بازیکن میانه و یا مهاجم هستند.
دروازه‌بان [ویرایش]
در بازی فوتبال به کسی که برای نگهداری و محافظت از دروازه می‌کوشد و مانع ورود توپ به داخل آن می‌شود دروازه‌بان می‌گویند. دروازه‌بان تنها بازیکنی است که می‌تواند از دستانش برای گرفتن توپ استفاده کند.(البته فقط در محوطه مشخص شده یا به اصطلاح محوطه ۱۸ قدم)
مدافع [ویرایش]
مدافع بازیکنی است که در پشت هافبک‌ها قرار دارد و اولین هدفش پشتیبانی از دروازه‌بان است. وظیفهٔ اولیه او جلوگیری از حریف است برای گل زدن.البته مدافع کار های دیگری هم دارد که یکی از مهم ترین آنها پشتیبانی از هافبک هااست . البته دفاع های چپ و راست در حمله کمک زیادی دارند.
هافبک/بازیکن میانه [ویرایش]
هافبک یا بازیکن میانه بازیکنی است که جایگاهش بین پدافندگر(مدافع) و مهاجم است(در شکل با رنگ آبی نشان داده‌شده‌است). وظیفهٔ اصلی آنها بی بهره کردن تیم حریف از توپ است(که معمولاً با تکل انجام می‌شود)٫ تا توپ را به تصرف خود درآورند و برای مهاجمان خودی بفرستند.
فوروارد/مهاجم [ویرایش]
فورواردها یا مهاجمان بازیکنانی هستند که در نزدیک‌ترین ردیف به دروازهٔ حریف بازی می‌کنند که مسئولیت گل زدن را دارند
مقررات [ویرایش]
زمین بازی [ویرایش]
یک زمین استاندارد فوتبال بزرگسالان برای مسابقات بین‌المللی می‌بایست تا ۱۱۰ تا ۱۲۰ یارد (قدم) (معادل ۱۰۰ تا ۱۱۰ متر) طول و ۷۰ تا ۸۰ یارد (۶۴ تا ۷۵ متر) عرض داشته باشد.
زمین‌های مسابقات غیر بین‌المللی می‌تواند بین ۹۱ تا ۱۲۰ متر طول و ۴۵ تا ۹۱ متر عرض داشته و نباید مربع باشد.
یک دروازه مستطیل شکل در وسط خط عرضی (یا خط گل) گذاشته می‌شود که فاصله تیرک‌های عمودی آن از یکدیگر ۸ یارد (۷٫۳۴ متر) و فاصله تیرک افقی از زمین ۸ فوت (۲٫۴۴ متر) است.
در جلوی هر دروازه و به فاصله ۱۸ یارد (۱۶٫۵ متر) از خط دروازه، محوطه مستطیل شکلی وجود دارد که به محوطه جریمه و محوطه هژده قدم معروف است، در این محوطه دروازه‌بان قادر است توپ را با دست لمس کرده و بگیرد و خطای بازیکنان حریف با ضربه پنالتی جریمه می‌شود.
محوطه کوچکتری نیز در جلوی دروازه و با فاصله ۶ یارد (۵٫۵ متر) وجود دارد که می‌بایست ضربات شروع مجدد بازی در هنگام خروج توپ از خط عرضی از داخل آن زده شود. خطوط و علامت‌های دیگری نیز در زمین برای مشخص کردن محل قرار گرفتن بازیکنان و جای زدن ضربات کرنر، پنالتی و شروع بازی وجود دارد.
تاریخچه [ویرایش]
اولین سوابق ثبتی آنچه که احتمالاً قدیمی‌ترین فعالیت شبیه به فوتبال به حساب می‌آمده را می‌توان در دست نوشته‌های چینی نظامی در دوره سلسله هان و حدود قرن دوم قبل از میلاد پیدا نمود.
دیگر بازی آسیائی که با ضربه توپ سرو کار داشته و تحت نفوذ «کوجو» بوده‌است، بازی «کماری» است. بر طبق سوابق موجود، این بازی در زمین بازی سلطنتی ژاپن در کیوتو از سال ۶۰۰ میلادی انجام می‌شده‌است. در بازی «کماری» چندین نفر در یک دایره می‌ایستاده و با ضربه پا توپ را به سمت هم دیگر می‌رانده و سعی می‌کردند که توپ از زمین خارج نشود (خیلی شبیه کیپی آپپی).
این بازی سالیان زیاد انجام می‌شد ولی به‌نظر می‌رسد که در حدود نیمه قرن ۱۹ میلادی از بین رفته باشد. در سال ۱۹۰۳ و در یک اقدام سمبلیک در جهت احیای سنت‌های باستانی، این بازی مجدداً احیاء گشته و هم اکنون نیز در برخی فستیوال‌های توریستی قابل رویت می‌باشد.
قدمت بازیهای همراه با توپ فرا آمریکائی که با توپ‌های لاستیکی انجام می‌شده‌اند حتی بسیار قبل از مورد بالا ثبت گردیده‌اند و تصور می‌شود که در مراحل اولیه پیدایش، شباهت زیادی به فوتیال داشته‌اند. اما از آنجائی که فرم‌های بعدی این بازی‌ها شباهت هائی با بسکتبال و یا والیبال داشته‌اند و همچنین بدلیل آنکه نفوذ این گونه بازی‌ها بروی بازی مدرن فوتبال بسیار کم بوده‌است، بیشتر آنها به‌عنوان فوتبال طبقه بندی نمی‌گردند.
یونانیان و اهالی رم نیز به داشتن بازیهای همراه با توپ که در آنها از پای خود استفاده می‌کرده‌اند، شناخته شده‌اند.
نویسنده رومی سیسرو در یکی از نوشته‌های خود وضعیتی را توصیف می‌کند که در آن مردی در مغازه سلمانی و در حال اصلاح بخاطر شوت شدن یک توپ به داخل مغازه کشته می‌شود. اعتقاد بر این است که بازی رومی هارپستوم از نوعی بازی تیمی بنام «επισκυρος» (اپی اسکایروس) یا فنیدا که اولین بار توسط نمایشنامه نویس یونانی انتیفانس (۳۱۱-۳۸۸ قبل از میلاد) بکار برده شده و بعداً کلمنت الکساندریا نیز به آن اشاره داشته‌است، گرفته شده‌است. به‌نظر می‌رسد این بازی بنوعی نه چندان واضح شبیه به راگبی بوده‌است.
البته سوابق غیر مستند دیگری از بازیهای ماقبل تاریخ، باستانی و یا سنتی انجام شده با توپ که توسط مردم بومی در سراسر جهان انجام می‌شده نیز در دسترس می‌باشند. به‌عنوان مثال، در سال ۱۶۱۰ ویلیام استراچی از منطقه جیمز تاون اولین شخصی بود که یک نوع بازی بنام پاهساهمان را که توسط آمریکائی بومی باز می‌شده را ثبت نموده‌است. در منطقه ویکتوریا، استرالیا، مردم بومی استرالیا نوعی بازی به نام مارن کروک را انجام می‌دادند.در کتاب رابرت برو-اسمیت که در سال ۱۸۷۸ بنام «مردم بومی منطقه ویکتوریاً منتشر شد نیز از مردی بنام ریچارد توماس نام برده شده که در سال ۱۸۴۱ شاهد انجام این بازی توسط مردم بومی منطقه بوده‌است.» آقای توماس توصیف مینماید که چطور بازیکن جلو توپ ساخته شده از پوست صاریغ را شوت نموده و دیگر بازیکنان برای گرفتن آن به هوا برمیخواستند.«امروزه اعتقاد گسترده‌ای مبنی بر اینکه مارن کروک تأثیر زیادی بر پیشرفت قواعد فوتبال استرالیا داشته، وجود دارد (بخش زیر را ببینید). در سرزمین کانادای شمالی و / یا آلاسکا، اینیوایت (اسکیموها) نوعی بازی بروی یخ بنام»آکاساکتوک" را انجام می‌داده‌اند. هر بازی با حضور دو تیم روبروی هم در دو خط موازی آغاز می‌شد. سپس دو تیم سعی در ضربه زدن به توپ، هدایت آن به سمت خط دروازه حریف و کاشتن گل داشتند.
قدمت این بازی‌ها و امثال آنها بطور عمیق در روزگاران باستان قرار داشته و در طول قرون متمادی، تأثیر خود را بروی فوتبال داشته‌است. بهرحال، به‌نظر می‌رسد که مسیر حرکت بسوی فوتبال مدرن در اروپای غربی و بخصوص در انگلستان شکل گرفته باشد.
فوتبال امروزی [ویرایش]
جهانی سازی انجمن فوتبال [ویرایش]
با گسترده شدن محبوبیت این رشته و در اوایل قرن بیستم، نیاز به یک سازمان واحد که امر نظارت بر انجمن فوتبال را برعهده بگیرد، بیش از پیش احساس گردید. انجمن انگلیسی فوتبال برگزار کننده گفتگوهای زیاد در خصوص ایجاد یک سازمان بین‌المللی بود ولی پیشرفتی حاصل نگردید. بنابر این موضوع در انجمن‌های هفت کشور دیگر اروپائی از جمله فرانسه، بلژیک، دانمارک، هلند، اسپانیا، سوئد، و سوئیس مطرح گردید. «فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های فوتبال» (فیفا) در مورخ، ۲۱ می سال، ۱۹۰۴ در شهر، پاریس تأسیس گردید. اولین مدیر این تشکیلات، رابرت گورین بود. نام فرانسوی خلاصه حروف فیفا بعدها حتی در کشورهای غیر فرانسه زبان نیز مورد استفاده قرار گرفت.
استفاده از کلمه فوتبال در کشورهای انگلیسی زبان [ویرایش]
کلمه «فوتبال» در زمانی که برای توصیف یک بازی خاص بکار برده شود، می‌تواند هر یک از موارد بالا را داشته باشد. به همین دلیل، مناقشات دوستانه زیادی بروی اصطلاح «فوتبال» ایجاد شد. اول بخاطر آنکه در مناطق مختلف جهان انگلیسی زبان این اصطلاح به حالت‌های متفاوت مورد استفاده قرار می‌گرفت. بیشتر اوقات کلمه «فوتبال» جهت اشاره به قانون غالب فوتبال در یک منطقه مشخص مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در اکثر کشورهای انگلیسی زبان، کلمه «فوتبال» معمولاً اشاره به انجمن فوتبال دارد که بنام «ساکر» نیز خوانده می‌شود (این نام در ابتدا مختصر شده عامیانه کلمه «انجمن» بوده‌است). از ۴۵ کشور عضو فیفا که در آن انگلیسی زبان رسمی و ابتدائی است، فقط سه کشور ( کانادا، ساموا و ایالات متحده از کلمه «ساکر» استفاده می‌کنند و مابقی کلمه فوتبال را بکار می‌برند. (اگرچه فدراسیون فوتبال ساموا در واقع از هر دو نام استفاده می‌کند. در ماه می‌سال ۲۰۰۶ ساکر زلاند نو نام خود را به فوتبال زلاند نو تغییر داد. [۲] در استرالیا بخش حاکم نام «فوتبال» را بجای «ساکر» جایگزین و استفاده از آن را افزایش داد.(نامی که توسط اکثر استرالیا ئی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد) ولی این موضوع مناقشه ساز شد زیرا کلمه «فوتبال» بطور سنتی اشاره به قوانین فوتبال استرالیا و اتحادیه و لیگ راگبی داشت. لازم به توجه‌است که اعضای تیم انجمن فوتبال استرالیا هنوز بنام "ساکروس هاً شناخته می‌شوند.
قوانین مختلف در پایین لیست شده‌اند که بطور کامل در متون مربوطه توضیح داده شده‌اند.
کدها و خوانده‌های فوتبال در حال حاضر [ویرایش]
انجمن فوتبال و شاخه‌های آن [ویرایش]
- انجمن فوتبال که همچنین با نام‌های «فوتبال»، «ساکر»، «فوتی» و «فوتیی» نیز خوانده می‌شود.
- انواع فوتبال داخل سالنی/بسکتبال:
- فوتبال پنج-ای-ساید – بازی شده در سراسر جهان تحت قوانین مختلف از جمله:
- فوتسال- یک بازی پنج-ای-ساید داخل سالن که توسط فیفا مورد تایید قرار گرفته‌است.
- مینی وتبال - یک بازی پنج-ای-ساید داخل سالن که در شرق و غرب که طرفداران بسیار زیادی نیز دارد، بازی می‌شود.
- پاپی فوت - یک بازی پنج-ای-ساید داخل سالن که در سالن‌های رو باز (دارای دروازه) بسکتبال در آمریکای مرکزی بازی می‌شود.
- ساکر داخل سالن - یک بازی شش-ای-ساید داخل سالن که در آمریکای شمالی بازی می‌شود.
- فوتبال پنج-ای-ساید – بازی شده در سراسر جهان تحت قوانین مختلف از جمله:
- فوتبال پاراالمپیک – اصلاح شده توسط انجمن فوتبال جهت افراد معلول.
- ساکر ساحلی – فوتبالی که بروی ماسه بازی می‌شود بنام ساکر ساحلی خوانده می‌شود.
- فوت وولی – عبارت‌اند از آمیخته فوتبال و والیبال ساحلی که بروی ماسه بازی می‌شود. بسیاری از فوتبالیست‌های معروف (ستاره‌های برزیل) این بازی را سراسر دنیا انجام می‌دهند.
- فوتبال خیابانی – مجموع انواع غیر رسمی فوتبال
- باسوبال – آمیخته فوتبال با والیبال و ژیمناستیک که بروی سطوح باد دار و تور ژیمناستیک بازی می‌گردد.
- راش گلی نوعی بازی فوتبال است که در آن نقش دروازه بان دارای انعطاف بیشتری از حد عادی است.
- هدر اند وولیز در این بازی هدف زدن گل فقط با استفاده از سر و توپ می‌باشد.
- کیپی آپی ارائه هنر فوتبال با استفاده از پاها، زانوان، سینه، شانه‌ها و سر می‌باشد.
- فوت بگ در این بازی بجای توپ از کیسه‌های کوچک لوبیا یا ماسه استفاده شده که در برخی انواع کیپی آپی مانند «هکی سک» انجام می‌شود.
- فوتبال فرم آزاد نوع مدرن کیپی آپی بوده که در آن بازیکنان فرم آزاد بخاطر ارزش‌های سرگرمی و نشان دادن توانائی‌ها یشان رتبه بندی می‌گردند.
- وست هام این بازی خیلی شبیه به هدرز اند وولیز است که بصورت امتیازی بازی می‌شود. معمولاً هر بازیکن با امتیاز ۱۰ و دروازه بان با امتیاز ۱۱ شروع می‌کند. زمانی که یک گل در اثر ضربه نگه دارنده بثمر می‌رسد که او یک امتیاز را از دست می‌دهد. سپس ضربه محکم و بازیکن یک امتیاز از دست داده و دروازه بان می‌شود. ضربه مجدد باعث می‌شود که او مجدداً دروازه بان شود ولی در اثر از دست دادن امتیاز بلکه به‌عنوان تنبیه. این بازی معمولاً با یک گل و تعداد کم بازیکنان انجام می‌شود.
- فوتبال فولینگ نسخه‌ای از انجمن فوتبال است که در آن میله به‌عنوان اسلحه استفاده شده و (معمولا) ضربه به کشاله ران مجاز است. تعداد نفرات تیم از ۵ تا کمتر ۱۵ نفر است. میزان جراحت در دوره مساوی است.
بازیهای توپ قرون وسطی که هنوز زنده هستند [ویرایش]
- مسابقات سنتی شروو تیوزدی در یو کی –بازیهای فوتبال سالیانه شهری و یا روستائی که قواعد خاص خود را دارا بودند. نام‌های جایگزین این بازی‌ها عبارت‌اند از: «موب فوتبال»، «شرووتاید فوتبال» و «فولک فوتبال»
- آلن ویک در نورث هامبرلند
- اشبورن در دربی شایر (که نام دیگرش فوتبال سلطنتی شرووتاید است.
- آتراستون در وارویکشایر
- کورف کسل دردورست - مراسم یادمان فوتبال شروو تیوزدی منطقه پیوربک ماربلرز.
- هاکسی در لینکلن شایر (بازی هاکسی هود در واقع در مراسم ظهور حضرت عیسی بازی شد.)
- هارلینگ اند سیلور بال که در کاخ سنت کلامب واقع در کورن وال بازی شد.
- سیدگ فیلد در کانتی دورهام
- دراسکاتلند هنوز هم بازیهای با گیم و «بال گیم» در میان مسیحیان و در شب سال نو رایج است.
- دانز، برویک شایر
- اسکون، پرت شایر
- کرک وال در جزایر اورک نی
- بازیهای دیگر قرون وسطی که هنوز در خارج از انگلستان بازی می‌شوند عبارت‌اند از:
- کالسیو فیورتینو - شکل مدرن باقی مانده از فوتبال رنسانس قرن ۱۶ فلورانس.
"جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص انواع منقرض شده فوتبال که در قرون وسطی در اروپا بوجود آمده / بازی می‌شده‌اند، بخش مقاله فوتبال قرون وسطی را ملاحظه بفرمائید.
دیگر بازیهای عمومی مدرسه‌ای باقیمانده تا زمان حال [ویرایش]
جدیدترین موارد اقتباس و ابداعات [ویرایش]
- بر اساس فوتبال قرون وسطی:
- بر اساس قوانین اف. ای.
- کابیز
- فوتبال سه طرفه
- تریسک لاین (ورزش) تریسک لاین
- کبپی آپی هنر به نمایش گذاردن فوتبال با استفاده از پاها، زانوان، سینه، شانه‌ها و سر.
- فوت بگ در این بازی بجای توپ از کیسه‌های کوچک لوبیا یا ماسه استفاده شده که در برخی انواع کیپی آپی مانند «هکی سک» انجام می‌شود.
- فوتبال فرم آزاد نوع مدرن کیپی آپی بوده که در آن بازیکنان فرم آزاد بخاطر ارزش‌های سرگرمی و نشان دادن توانائی‌ها یشان رتبه بندی می‌گردند.
- بر اساس راگبی"
- بازیهای دو رگه
- اسپید بال آمریکائی – ترکیبی از فوتبال آمریکائی، ساکر و بسکتبال، که توسط المر دی. میتچل در دانشگاه میشیگان و به سال ۱۹۱۲ ابداع گردید.
- راگبی ویلچر (مردر بال). ابداع شده به سال ۱۹۷۷ در کانادا که ایده اولیه آن ازبیشتر از آنکه از فوتبال راگبی گرفته شده باشد، ازهاکی روی یخ و بسکتبال اقتباس شده بود.
بازیهای رو میزی و دیگر سرگرمی‌ها [ویرایش]
- بر اساس قوانین اف. ای:
- طبقه بندی: فوتبال (ساکر) کامپیوتری ویدئو گیم‌ها
- سابوتیئو
- بلو فوتبال
- پریمیر ماناجر ۲۰۰۷-۲۰۰۶ بازی پلی استیشن ۲
- فوتبال رو میزی (که با نام‌های دیگر «فوزبال»، «ساکر رو میزی»، «بیبی فوت»، «بار فوتبال» و یا «گتون» نیز شناخته می‌شود.)
- فوتبال فانتزی
- باتن فوتبال (که با نام فیوتبول د مسا؛ جوگو د بوتوئس نیز نامیده می‌شود)
- بر اساس راگبی:
- بر اساس فوتبال آمریکائی
- بر اساس فوتبال استرالیائی:
منابع [ویرایش]
- ماندلباوم، میشل (۲۰۰۴)؛ «معنای ورزش»؛ امور عمومی، شابک ۱-۲۵۲-۵۸۶۴۸-۱
- گرین، جیوفری (۱۹۵۳) «تاریخچه انجمن فوتبال» انتشارات نالدرت، لندن
- ویلیامز، گراهام (۱۹۹۴)؛ «جنگ قوانین» انتشارات یور، شابک ۸-۶۵-۸۷۴۴۲۷-۱