جنگ جهانی دوم
به نام او
جنگ جهانی دوم
به نام اوناسا
ناسا
ناسا مخفف «سازمان ملی هوانوردی و فضایی» ایالات متحده آمریکا[۱] است.
ناسا عهده دار و مجری طرحهای ملی ایالات متحده در زمینه برنامه‌های فضایی است. همچنین ناسا مسئول مدیریت و اجرای پژوهش‌های تجاری و نظامی در زمینهٔ هوافضا است. این سازمان در ۲۹ ژوئیه ۱۹۵۸ تأسیس شده و بودجه آن در سال مالی ۲۰۰۷ برابر ۱۶ میلیارد دلار است [۲].
محتویات۱ ناسا فرزند مسابقه فضایی |
ناسا فرزند مسابقه فضایی
پس از آنکه شوروی با پرتاب اسپوتنیک، اولین ماهواره فضایی جهان، آغازگر عصر فضا شد، دوایت آیزنهاور رییس جمهور وقت ایالات متحده با ادغام شرکتها و سازمان‌های فعال در زمینه هوا و فضا فرمان تأسیس ناسا را صادر نمود.
پرواز به ماه [
پیشرفت شوروی در مسابقه فضایی و فرستادن اولین فضانورد جهان یوری گاگارین به مدار زمین در دهه ۶۰ میلادی، دولت وقت آمریکا را وادار به سرمایه‌‌گذاری‌های کلان در امور فضایی کرد. جان اف کندی رئیس جمهور فقید آمریکا در سال ۱۹۶۲ برنامه بلندپروازانه دولت را برای فرستادن فضانورد به ماه اعلام کرد. پس از ۷ سال کوشش، هزینه کردن ۱۱ میلیارد دلار و کشته شدن ۳ فضانورد در آزمایش آپولو ۱، بالاخره سفینه ماه پیمای آپولو ۱۱ در سال ۱۹۶۹ بر سطح ماه فرود آمد و نیل آرمسترانگ اولین انسانی شد که بر سطح ماه قدم گذاشت. پس از آن ۶ ماموریت دیگر آپولو ۱۲ تا آپولو ۱۷ به ماه سفر کردند که همه آنها به جز آپولو ۱۳ ماموریتهایشان را طبق برنامه قبلی به انجام رساندند.
همکاری آمریکا و شوروی در پروژه آپولو-سایوز
پرواز بعدی فضاپیمای آپولو نه برای ماه، بلکه برای آغاز اولین همکاری فضایی ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در پروژه آزمایشی آپولو-سایوز بود. در این پرواز، سفینه آمریکایی آپولو ۱۸ در مدار زمین به فضاپیمای روسی سایوز-۱۹ ملحق شد و سرنشینان دو فضاپیما اولین همکاری فضایی را به نام خود به ثبت رساندند. پس از این عملیات، تا سال ۱۹۸۱ و آغاز عصر شاتل، ناسا پرتاب فضانوردان به فضا را متوقف کرد.
شاتل فضایی دوره با اهمیت بعدی در فعالیتهای فضایی ناسا از سال ۱۹۸۱ با پرتاب اولین شاتل فضایی آغاز شد. شاتل فضاپیمایی است که برای حمل بار و ۷ فضانورد به فضا طراحی شده‌است. مهم‌ترین تفاوت شاتل با سفینه‌های پیشین قابلیت استفاده مجدد از این فضاپیما است. فضاپیمای شاتل سوار بر موشک به فضا پرتاب می‌شود اما هنگام بازگشت به زمین مانند گلایدر در باند فرودگاه فرود می‌آید. تا کنون ۶ فروند فضاپیمای شاتل ساخته شده که اولین آن یعنی اینترپرایز صرفاً برای آزمایش در جو زمین ساخته شد و هم اکنون در بخش جدیدالتأسیس موزه هوافضای واشینگتن با نام اودوار هازی (Udvar Hazy) در معرض دید عموم قرار دارد. ۵ شاتل دیگر جمعا اقدام به ۱۲۰ پرواز به فضا کردند که ۱۱۸ مورد از آن با موفقیت انجام شده‌است.
تراژدی‌های شاتل ۵ فروند شاتل عملیاتی ناسا، شاتل چلنجر در سال ۱۹۸۶ فقط ۷۳ ثانیه پس از پرتاب به خاطر نقص فنی منفجر شد و تمامی ۷ فضانورد آن از جمله یک معلم کشته شدند. مجدداً در سال ۲۰۰۳ میلادی، شاتل کلمبیا هنگام بازگشت به زمین به خاطر آسیب دیدگی یکی از بالها منفجر شد و تمامی ۷ فضانورد آن کشته شدند. پس از این ۲ سانحه، ناسا اعلام کرد که فضاپیماهای شاتل را در سال ۲۰۱۰ بازنشست خواهد کرد.
ایستگاه بین‌المللی فضایی نوشتار اصلی: ایستگاه بین‌المللی فضایی
اولین ایستگاه فضایی آمریکاییان اسکای لب نام داشت که در سال ۱۹۷۹ در آب‌های اقیانوس هند سقوط کرد.
درحال حاضر بزرگ‌ترین پروژه فعال ناسا کار بر روی ایستگاه فضایی بین‌المللی است. این ایستگاه بطور مشترک توسط سازمان فضایی اروپا، سازمان فضایی روسیه، ناسا، آژانس تحقیقات فضایی و هوافضای ژاپن، آژانس فضایی کانادا و آژانس فضایی برزیل ساخته می‌شود. پیش از بازنشست شدن فضاپیماهای شاتل در ۲۰۱۰، مهم‌ترین ماموریت آنها رساندن قطعات و تجهیزات لازم برای گسترش ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
مریخ نوردهای ناسا [درسال ۲۰۰۴، دو مریخ نورد ناسا در سطح سیاره مریخ فرودآمدند. طراحی سیستم نقلیه این خودروها به گونه‌ای است که در در سطح شنی، سنگلاخی و ناصاف امکان حرکت و مانور آنها وجود دارد. این مریخ نوردها با استفاده از دوربین‌ها و آلات و ادوات دقیقی که به همراه دارند از سال ۲۰۰۴ به کاوش و تحقیق در سطح سیاره سرخ مشغول هستند. این ۲ مریخ نورد در اصل برای ماموریتی چندماهه طراحی شده بودند اما هنوز پس از گذشت چندین سال به کار خود ادامه می‌دهند.
ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا و سازمان فضایی چین امروزه به‌دنبال بازگشت و تأسیس پایگاه بر روی کره ماه می‌باشند.[۳]
مراکز فنی، پشتیبانی، و پژوهشی مرکز پژوهشی ایمز ناسا
نگارخانه
فضانوردان ناسا هنگام تعمیر تلسکوپ هابل.
خانم پاملا ملروی، فرمانده یکی از ماموریتهای فضاپیمای دیسکاوری.[۴]
آزمایشات نهایی بر روی مریخ نورد
